Εργαζόμενη γυναίκα

 Δακτυλογράφος  γυναικείο επάγγελμα εκείνα τα χρόνια και πολλά κορίτσια από τις γειτονιές της Αθήνας πήγαιναν να μάθουν γραφομηχανή για να έχουν ένα εφόδιο στα χέρια τους.

Απολυτήριο γυμνασίου λίγα Αγγλικά που με κόπο πλήρωσαν στο φροντιστήριο  οι γονείς και γραφομηχανή και πήγαιναν στην δ/νση της αγγελίας.

Ο υποψήφιος εργοδότης την έβαζε να

κάτσει μπροστά από την γραφομηχανή και της υπαγόρευε ένα κείμενο για να διαπιστώσει τις γνώσεις της και την ταχύτητά της.

Ένα επάγγελμα όχι ιδιαίτερα εύκολο για μια κοπέλα που θα έβγαινε για πρώτη φορά από το σπίτι της.

Κάποιοι εργοδότες προσπαθούσαν να ταιριάξουν τις γνώσεις με την εμφάνιση...

Η καλλίγραμμη είχε ένα επιπλέον προσόν...

Οι κοπέλες που δεν είχαν απολυτήριο γυμνασίου (για πτυχίο δεν συζητάμε) η λύση ήταν το εργοστάσιο ...η βιοτεχνία.

Και όσο να ακούγεται περίεργο στις ημέρες μας ...τότε υπήρχαν και φρόντιζαν πολλοί να νοικιάζουν σπίτι ...τέλος πάντων δωμάτιο με κουζίνα κοντά στην δουλειά.

Η σειρήνα του εργοστασίου χτύπαγε στις 6 το πρωϊ και όλοι και όλες στις θέσεις τους.

Σκληρή δουλειά .....

Οι πωλήτριες στα μαγαζιά του Κέντρου....

Έβλεπες και στα μικρά....το αφεντικό και η πωλήτρια που την κληρονομούσε στην συνέχεια ο υιός  μαζί με το μαγαζί...ρητή η εντολή"...θα φύγει από εδώ με σύνταξη..."

 

Δεν ήταν λίγοι αυτοί οι πραγματικοί άνθρωποι ...

Άλλο επάγγελμα οι πλύστρες τα ανθρώπινα πλυντήρια...

Αρκετές γυναίκες στην γειτονιά έκαναν αυτή την δουλειά πηγαίνοντας σε σπίτια και έπλεναν στην σκάφη.

Στην ταράτσα του σπιτιού υπήρχε το πλυσταριό.

Δύσκολα χρόνια ...άλλα χρόνια..

Από το Πίσω στα παλιά