Κάτω από τον Ιερό Βράχο

 Συχνές οι επισκέψεις της οικογένειας στην Συνοικία των Θεών ....

Θύμιζε χωριό...κολλητά τα σπιτάκια...κοινόχρηστες αυλές...

Όταν ανηφόριζες τα δρομάκια σε χαιρετούσαν αλλά και κάποιοι σε ρωτούσαν πού πηγαίνεις για να σε βοηθήσουνε αν δεν γνώριζες...

"....θα το βρείς το σπίτι πίσω από την

ταβέρνα του τάδε..."

Είχε πολλά ταβερνάκια...

Το σπίτι της φιλικής οικογένειας ήταν πολύ παλιό και με πολλούς συνιδιοκτήτες λόγω κληρονομιάς οπότε δεν συμφωνούσαν για την συντήρησή του...

Όταν έβρεχε έσταζε μέσα στο σπίτι οπότε έβγαζαν τα τενεκεδάκια...

Εντύπωση μου έκανε τότε το σαλόνι του σπιτιού....κληρονομιά και τα έπιπλα...πολύ παλιά ....

Το παράθυρο είχε μοναδική θέα...φυσικά τον Ιερό Βράχο...

Συνηθισμένη εικόνα για αυτούς που γεννήθηκαν και έμεναν εκεί...

Η αυλή ανήκε σε δύο ακόμα σπίτια...μεσοτοιχίες βλέπεις ποιά σχέδια...ποιοί αρχιτέκτονες.

Αυτό που γνώριζαν όμως πολύ καλά ήταν ότι έπρεπε να προσέχουν τα αρχαία όπως έλεγαν κάποια κομμάτια που υπήρχαν στις αυλές.

Θραύσματα από κολώνες κ.λ.π.

Φυσικά εκτός από τα μικρά σπιτάκια υπήρχαν και τα αρχοντικά της εποχής.

Όσα χρόνια και να περάσουν οι εικόνες στην μνήμη δεν σβήνουν.

Ένας διαφορετικός κόσμος ....

Σκαλιστή ξύλινη εξώπορτα με γυαλισμένο ρόπτρο που το χτυπούσες για να σου ανοίξουν με το σχοινάκι και να ανέβεις την καλογυαλισμένη ξύλινη σκάλα με προσοχή μήπως και σε προδόσουν τα πέταλα στα παπούτσια που τα έβαζαν τότε για να αντέχουν στην αλάνα και στον χωματόδρομο της δικής σου γειτονιάς.

Ανέβαινες επάνω και περίμενες στο πρόχειρο σαλόνι την κυρία του σπιτιού που σε είχαν καλέσει οικογενειακώς.

Με την άκρη του ματιού σου προσπαθούσες να δείς και το άλλο σαλόνι...

Πίνακες ζωγραφικής....πολυθρόνες και καναπέδες όλα από βελούδο....σκαλιστά έπιπλα.

Λίγα μέτρα παραπέρα ήταν το σπίτι της φιλικής οικογένειας και καταλάβαινες την διαφορά.

 

Τη δική σου κάμαρα της αυλής στην γειτονιά του Βούθουλ δεν μπορούσες να την συγκρίνεις παρά μόνον με του συναυλικού σου που ήταν στην ίδια μοίρα και έβραζες στο ίδιο καζάνι.

Εκεί η διαφορά θα ήταν στην πάστρα....στο "ντεκόρ"με τις εταζέρες στον τοίχο και στα πολύχρωμα πανιά με τα σχέδια ( τον Παράδεισο...την λίμνη με τις πάπιες...) που τα έβαζαν στο μέρος του ντιβανιού με τον σουμιέ για να προστατεύουν τα παιδιά από την υγρασία αλλά και να ομορφαίνουν....το παλάτι.

Από το Πίσω στα παλιά