Το νάϋλον

Πρίν από το νάϋλον στα σπίτια εκείνα τα χρόνια έβλεπες παντού πανί...

Στις εταζέρες...στους μπουφέδες...στο τραπέζι κ.λ.π.

Κάθε τόσο ήθελαν πλύσιμο στην σκάφη...κολλάρισμα ...σιδέρωμα....λουλάκιασμα...

Όταν έκανε εμφάνιση αυτό το προϊόν τα μαγαζιά έκαναν χρυσές δουλειές...μέχρι και τα

ψιλικατζίδικα πουλούσαν.

Τόπια με νάϋλον σε διάφορα χρώματα και σχέδια με τον πήχυ.

Και φυσικά έγινε μόδα και τα πάνινα μπήκαν στο μπαούλο ...

Παντού νάϋλον και η χαρακτηριστική μυρουδιά του.

Τον πρώτο καιρό λαμπάδιαζε και καμμιά κάμαρα αυλής όπου έμεναν ηλικιωμένοι.

Άντε το τσιγάρο που θα ξέχναγε ο παππούς....άντε το κερί της γιαγιάς....

Δεν ήθελε πολύ το νάϋλον ....

Η μπουγάδα τότε για την νοικοκυρά δεν ήταν κάτι το εύκολο...

Σκάφη...τρίφτης ...βραστό νερό και τα χέρια τους έμοιαζαν με του οικοδόμου.

Στην αρχή πολεμούσαν με το πράσινο σαπούνι για να έρθουν αργότερα οι σκόνες τα απορρυπαντικά το τρυνάλ....το TIDE...το Rol...

Eπανάσταση για την εποχή...καθάριζαν καλύτερα τα ρούχα με λιγότερο τρίψιμο.

Αρχές της δεκαετίας του ΄40 το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής νάϋλον κάλτσας δίνει στην κατατανάλωση το προϊόν.

Χαμός από τον γυναικείο πληθυσμό....σε ένα χρόνο πάνω από 64 εκατομμύρια πωλήσεις...

Ανέβηκαν οι μετοχές της γυναίκας...

Τώρα μπορούσε και την φούστα να κοντύνει και να ασχοληθεί περισσότερο με τον καλλοπισμό της.

 

Το νέο αυτό προϊόν βοήθησε και άλλους κλάδους...

Άνοιξαν περισσότερα μαγαζιά καλλυντικών .... με γυναικεία ενδύματα ...παπούτσια.

Πολλά τα σχόλια μεταπολεμικά για τις νάϋλον κάλτσες και τον Αμερικανικό στόλο που κατέπλεε στον Πειραιά συχνάκις...

Αρκούσε ένα ζευγάρι κάλτσες για να ρίξει ο Τζώνης μια γυναίκα.

Δυστυχώς τα χαστούκια που φάγαμε και τρώμε από τους "συμμάχους"  δεν θα σταματήσουν με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά.

Από το Πίσω στα παλιά