Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020

Η αληθινή ιστορία της Μάριον Ντέιβις, της κινηματογραφικής σταρ που αδικήθηκε από τον "Πολίτη Κέιν" - Μέρος 1ο

 

Γνωστή για την 34χρονη σχέση της με τον πρώτο μεγιστάνα των ΜΜΕ Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ, η ηθοποιός Μάριον Ντέιβις κακολογήθηκε ως μια ατάλαντη χρυσοθήρας μετά την κυκλοφορία του "Πολίτη Κέιν".

Στη δεκαετία του 1920, η Μάριον Ντέιβις ήταν μια σούπερ σταρ. Εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, τόσο του βωβού, όσο και του ομιλούμενου κινηματογράφου. Όμως, πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι δεν είχε πετύχει μόνο χάρη στο ταλέντο της.

Ήταν γνωστό ότι η Ντέιβις ήταν η ερωμένη του επιχειρηματία, πολιτικού, και κυρίως, εκδότη εφημερίδων Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ. Ένας άντρας με τεράστια δύναμη, ο Χερστ φημολογείται ότι ξεκίνησε τον Ισπανο-Αμερικανικό Πόλεμο δημοσιεύοντας μια σειρά από προκλητικά άρθρα. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που κάποιοι πίστευαν ότι εκείνος δημιούργησε την καριέρα της Ντέιβις.

Η Ντέιβις ζούσε με έναν τρόπο ζωής που θεωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό σκανδαλώδης, κάτι που δεν την βοήθησε καθόλου. Φημολογούνταν ότι είχε σχέσεις και με άλλους άντρες του Χόλιγουντ, ανάμεσά τους ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο παραγωγός Thomas Ince, ο οποίος πέθανε μετά από ένα Σαββατοκύριακο στο γιοτ του Χερστ.
 
Ο Χερστ και η Ντέιβις το 1942 σε έναν χορό

Όμως, αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη ζημιά στη φήμη της ήταν η φερόμενη περιγραφή της το 1941 στην ταινία "Πολίτης Κέιν", η οποία συχνά αποκαλείται ως η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών.

Η Ντέιβις υποτίθεται ότι ήταν η έμπνευση για τον χαρακτήρα της Σούζαν Αλεξάντερ, την ατάλαντη ερωμένη του μεγιστάνα των ΜΜΕ Τσαρλς Φόστερ Κέιν -ο οποίος φέρεται ότι βασίζεται στο Χερστ. Έτσι, η Ντέιβις κέρδισε τη φήμη της ασήμαντης, βαρετής ηθοποιού που σώθηκε μόνο χάρη στη σχέση της με τον Χερστ.

Ωστόσο, η πραγματική ιστορία της Μάριον Ντέιβις είναι πιο περίπλοκη.

Τα πρώτα της χρόνια
 
Η Ντέιβις ήταν ταλαντούχα ηθοποιός της κωμωδίας, αλλά ο Χερστ προσπάθησε να την μετατρέψει σε πιο σοβαρή ηθοποιό

Η Marion Cecilia Douras γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1897 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ήταν η μικρότερη από πέντε παιδιά. Ο πατέρας της, Bernard J. Douras, ήταν δικαστικός στη Νέα Υόρκη και δικηγόρος. Η μητέρα της, Rose Reilly, ήταν νοικοκυρά. Κάποια στιγμή, η οικογένεια επέλεξε να αλλάξει το επώνυμό από "Douras" σε "Davies". Εκπαιδεύτηκε σε ένα μοναστήρι, αλλά τα παράτησε για να ακολουθήσει καριέρα στην επιχείρηση του θεάματος. Η πρώτη της δουλειά ήταν ως μέλος χορωδίας στο Μπροντγουέι. Μέχρι το 1916, ήταν η βασική ηθοποιός μιας σειράς θεατρικών παραγωγών -της Ziegfeld Follies- στο Μπροντγουέι.

Εκεί ήταν που την πρόσεξε πρώτη φορά ο μεγιστάνας των ΜΜΕ και των επιχειρήσεων Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ. Σύντομα, και παρά το γεγονός ότι ο Χερστ ήταν ήδη παντρεμένος, έκαναν σχέση.
 
Η άνοδός της
 

Πιστεύεται ευρέως ότι η εξωσυζυγική της σχέση με τον Χερστ της έδωσε την ώθηση για να εμφανιστεί στο Χόλιγουντ. Λίγο μετά την γνωριμία τους, και για πάνω από δύο δεκαετίες, συμμετείχε σε πολλές ταινίες. Αντί να περνάει από ακρόαση, ο μεγιστάνας δημιούργησε ένα κινηματογραφικό στούντιο και την χρησιμοποιούσε συνεχώς. Μάλιστα, έδωσε εντολή σε όλες τις εφημερίδες του να γράφουν θετικές κριτικές για την Ντέιβις κάθε φορά που πρωταγωνιστούσε σε μια νέα ταινία.

Ωστόσο, η νεαρή ηθοποιός ήταν πραγματικό ταλέντο. Όχι μόνο πρωταγωνίστησε σε δύο από τις μεγαλύτερες κωμωδίες της δεκαετίας του 1920, το "The Patsy" και το "Show People", αλλά βοήθησε και στην παραγωγή των ταινιών. Ήταν αποδεκτό σε μεγάλο βαθμό ότι η ηθοποιός είχε ταλέντο στις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από τη σχέση της με τον Χερστ. Ακόμα και όταν ο κινηματογράφος άλλαξε από βωβός σε ομιλούμενο, η Ντέιβις συνέχισε την καριέρα της παρά το ότι είχε ένα ελαφρύ τραύλισμα.
 
Η ταινία του 1922 "Knighthood Was in Flower" ήταν αυτή που καθιέρωσε την Ντέιβις ως σούπερ σταρ. Όχι μόνο θεωρήθηκε η πιο ακριβή κινηματογραφική ταινία μέχρι τότε, αλλά έγινε επιτυχία στο box office. Ωστόσο, στα παρασκήνια, δεν ήταν όλα τόσο ρόδινα καθώς, η σχέση της με τον Χερστ είχε πολλά πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα.

Η σχέση της με τον πρώτο μεγιστάνα των ΜΜΕ
 
Ο Χερστ και η Ντέιβις το 1935

Αν και η Ντέιβις ήταν επιτυχημένη σε κωμικούς ρόλους, ο Χερστ ήθελε να την μεταμορφώσει σε σοβαρή ηθοποιό και τελικά, η αδίστακτη συμπεριφορά του με επικεφαλής στούντιο όπως της Metro-Goldwyn-Mayer της κόστισε την καριέρα. Παρ' όλα αυτά, η ηθοποιός συνέχισε να τον λατρεύει.

Ωστόσο, ο Χερστ παρέμεινε παντρεμένος με τη σύζυγό του. Αν και το ζευγάρι τελικά αποξενώθηκε λόγω της ολοένα και πιο ανοιχτής σχέση τους, η σύζυγος του μεγιστάνα προφανώς αρνήθηκε να του δώσει διαζύγιο.

Επιπλέον, κάποια στιγμή κυκλοφόρησαν φήμες ότι η Ντέιβις είχε σχέση με τον Τσάπλιν. Αν και ο Χερστ πίστευε ότι η ηθοποιός είχε σχέση με κάποιον άλλο, στην πραγματικότητα πίστευε ότι έβλεπε τον παραγωγό ταινιών Thomas Ince.
 
Ο Χερστ και η Ντέιβις στα 70α γενέθλια του το 1933

Τον Νοέμβριο του 1924, λίγο μετά την επιστροφή του από ένα Σαββατοκύριακο στο γιοτ του Χερστ, ο Ince πέθανε υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Μερικοί υποψιάστηκαν ότι ο Ince είχε δηλητηριαστεί από τον μεγιστάνα, αλλά η αυτοψία έδειξε ότι πέθανε από επίθεση οξείας δυσπεψίας. Προφανώς, κρατούσε μυστικά τα προβλήματα υγείας που είχε. Ωστόσο, παρά την αυτοψία, ο θάνατός του προκάλεσε σκάνδαλο καθώς συνεχίστηκαν οι φήμες ότι τον είχε δολοφονήσει ο Χερστ λόγω της σχέσης του με την Ντέιβις.

Όμως, το μεγαλύτερο κακό στη φήμη της έκανε η φερόμενη απόδοσή της στο "Πολίτης Κέιν".
 
Ο Πολίτης Κέιν και η αληθινή ιστορία του Mank
 
 
Στο αριστούργημα του Όρσον Γουέλς, Πολίτης Κέιν, λέγεται ότι υπάρχει ένας χαρακτήρας που βασίστηκε ελαφρώς στην Μάριον Ντέιβις. Στην ταινία, ο χαρακτήρας της Σούζαν Αλεξάντερ είναι η ερωμένη του μεγιστάνα Τσάρλς Φόστερ Κέιν. Αν και η Αλεξάντερ είναι όμορφη, είναι εξαιρετικά ατάλαντη.

Ο φανταστικός χαρακτήρας της Αλεξάντερ πυροδότησε γρήγορα ένα μπαράζ γελοιοποίησης για την πραγματική Ντέιβις. Εν τω μεταξύ, η αρθρογράφος των κουτσομπολιών του κινηματογράφου που δούλευε για τον Χερστ, η Hedda Hopper, είδε την ταινία και του ανέφερε ότι τον παρουσίαζε εμφανέστατα και φρικτά ως τον κύριο χαρακτήρα της ταινίας. Ο μεγιστάνας έδωσε εντολή στις εφημερίδες του να μην αναφέρουν ποτέ ξανά την ταινία και να δυσφημίσουν τον Γουέλς, όποτε ήταν δυνατόν.
 
O πραγματικός Χέρμαν Μάνκιεβιτς

Ωστόσο, ο σεναριογράφος και φίλος του Χερστ, Χέρμαν Μάνκιεβιτς, του οποίου το έργο για τον Πολίτη Κέιν παρουσιάζεται στην ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ, Mank, ισχυρίστηκε ότι ο Κέιν δεν ήταν έμπνευση από τον Χερστ. Λίγοι τον πίστεψαν, κυρίως επειδή στην ταινία εμπεριέχονταν αποσπάσματα από τη μυθολογία του μεγιστάνα, συμπεριλαμβανομένης της ατάκας, "You provide the pictures, we’ll provide the war".
 
Ο Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ

Μερικοί πίστευαν ότι η χρήση της λέξης "Rosebud" (μπουμπούκι) από τον Κέιν ήταν μια αναφορά στο πως αποκαλούσε ο μεγιστάνας την Ντέιβις και αυτό -περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο- τον εξόργισε. Όποτε, ίσως δεν είναι περίεργο που η ταινία έχασε χρήματα στο box office και σνομπαρίστηκε σε μεγάλο βαθμό στα Όσκαρ.
 
Η τελευταία παράσταση
 

Αργότερα, ο Όρσον Γουέλς εξέφρασε τη λύπη του για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Ντέιβις από το κοινό μετά την ταινία. Ο ίδιος έγραψε, "Η Μάριον Ντέιβις ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες ηθοποιούς της κωμωδίας σε όλη την ιστορία του κινηματογράφου… θα ήταν αστέρας αν δεν είχε εμπλακεί ποτέ ο Χερστ". Επίσης, ο σκηνοθέτης υποστήριξε ότι ο χαρακτήρας της Σούζαν Αλεξάντερ υποτίθεται ότι θα ήταν πιο θετικός, παρά επικριτικός.

 
Η Ντέιβις παρέμεινε δίπλα στον Χερστ μέχρι το θάνατό του το 1951. Συχνά έλεγε ότι δεν ενοχλήθηκε από την ταινία και ότι οι δύο τους δεν την είχαν δει ποτέ. Η Ντέιβις παντρεύτηκε για πρώτη φορά στα 54 της, λίγο μετά το θάνατο του Χερστ. Πέθανε δέκα χρόνια αργότερα από καρκίνο του στομάχου.
Παρόλο που η Μάριον Ντέιβις έφτιαξε το όνομά της στον κόσμο του Χόλιγουντ, ήταν δύσκολο για το κοινό να διαχωρίσει την φιλμογραφία της από την περίφημη σχέση της με τον Χερστ.

Όμως, τα τελευταία χρόνια, το κοινό έχει αρχίσει να βλέπει το ταλέντο τηςς. Το 2002, η Σαρλίζ Θερόν συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ "Captured on Film - The True Story of Marion Davies" και ο ιστορικός ταινιών Edward Larusso κυκλοφόρησε εικονογραφημένο έργο 182 σελίδων των ταινιών της. Τέλος, η ταινία του Φίντσερ "Mank" προσπαθεί να δώσει μια πιο ρεαλιστική εικόνα της.

από: ati

Από το 3otiko

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου