Ήταν ένα παιχνίδι τένις σε μια οθόνη παλμογράφου και αποτελούνταν από δύο γραμμές.
Το παιχνίδι λεγόταν Tennis For Two (και Computer Tennis) και ήταν το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που δημιουργήθηκε ποτέ. Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά την πιο πάνω εικόνα θα δει το χρυσό και το πράσινο στον παλμογράφο που μοιάζει με γήπεδο τένις. Το παιχνίδι δημιουργήθηκε το 1958 και ήταν εξαιρετικά απλό, όπως θα περίμενε κανείς από το πρώτο βιντεοπαιχνίδι στην ανθρώπινη ιστορία. Ήταν ένα παιχνίδι τένις παρόμοιο με
το βιντεοπαιχνίδι της δεκαετίας του 1970, Pong, και έγινε μεγάλη επιτυχία στο Brookhaven National Laboratory (BNL).
Το παιχνίδι δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1958 από τον φυσικό Ουίλιαμ Χιγκίνμποθαμ (William Higinbotham), ο οποίος δημιούργησε το παιχνίδι επειδή πίστευε ότι τα εκθέματα στο εργαστήριο ήταν αρκετά βαρετά. Ήθελε να προσελκύσει τα ενδιαφέροντα των επισκεπτών δημιουργώντας μια διαδραστική επίδειξη
Ο Ουίλιαμ Χιγκίνμποθαμ - πηγή
Ο Χιγκίνμποθαμ ήταν πολύ πετυχημένος φυσικός. Αποφοίτησε από το Williams College το 1932 και στη συνέχεια πήγε στο Πανεπιστήμιο Cornell για μεταπτυχιακό στη φυσική. Αποφοίτησε με διδακτορικό και εργάστηκε στο Cornell ως τεχνικός ηλεκτρονικών. Το 1941, έγινε μέλος του εργαστηρίου ακτινοβολίας του MIT, δημιουργώντας οθόνες καθοδικών ακτίνων για οθόνες ραντάρ. Το 1943, ο Χιγκίνμποθαμ άρχισε να εργάζεται στο Πρόγραμμα του Μανχάταν στο Λος Άλαμος, ως επικεφαλής του τμήματος ηλεκτρονικών. Το 1945, πήγε να δουλέψει στο BNL, όπου ερευνούσε ειρηνικές χρήσεις της ατομικής ενέργειας. Στο BNL, εργάστηκε ως επικεφαλής της ομάδας οργάνων από το 1951 έως το 1968.
Κάθε Οκτώβριο, το BNL διοργάνωνε ημερήσιες επισκέψεις και το επισκεπτόταν χιλιάδες άνθρωποι. Ο Χιγκίνμποθαμ έπρεπε να δημιουργήσει τα εκθέματα. Αποφάσισε να συμπεριλάβει έναν μικρό αναλογικό υπολογιστή που θα εμφανίζει καμπύλες και την πορεία μιας μπάλας που αναπηδά σε παλμογράφο. Ίσως να πιστεύετε ότι η δημιουργία του πρώτου βιντεοπαιχνιδιού θα απαιτούσε πολύ χρόνο. Ωστόσο, ο Higinbotham χρειάστηκε μόνο μερικές ώρες για να καταλήξει στην ιδέα του παιχνιδιού και στη συνέχεια, μερικές μέρες για να το φτιάξει μαζί. Για όλη του την ζωή, είχε εργαστεί σε συστήματα ραντάρ και ηλεκτρονικές συσκευές, οπότε, δεν ήταν πρόβλημα ο σχεδιασμός μιας απλής οθόνης.
Ένας άλλος τεχνικός, ο Robert Dvorak, πέρασε μερικές εβδομάδες για να κατασκευάσει τη συσκευή από τα σχεδιαγράμματα του Χιγκίνμποθαμ. Αποκάλεσαν το παιχνίδι Tennis for Two. Στο παιχνίδι, οι παίκτες έπρεπε απλά να ρυθμίζουν ένα κουμπί για να αλλάξουν τη γωνία της μπάλας και στη συνέχεια να πατήσουν ένα κουμπί για να την στείλουν στον άλλο παίκτη. Δεν θα έχαναν την μπάλα αρκεί να πατούσαν το κουμπί όσο εκείνη βρισκόταν στη δική τους πλευρά στο φιλέ. Αν όμως την χτυπούσαν άσχημα, αυτή μπορούσε να πάει στο φιλέ ή να βγει εκτός.
Δεν υπήρχε τίποτα φανταχτερό και τα γραφικά είχαν απλώς μια οθόνη καθοδικών ακτίνων με δύο γραμμές, μία που αντιπροσώπευε το έδαφος και μια άλλη το φιλέ. Η μπάλα ήταν απλά μια κουκκίδα. Οι παίκτες δεν μπορούσαν καν να κρατήσουν σκορ. Έπρεπε να το κάνουν μόνοι τους. Το κύκλωμα του παιχνιδιού περιελάμβανε αντιστάσεις, πυκνωτές και ρελέ και χρησιμοποίησε ορισμένα τρανζίστορ για την γρήγορη εναλλαγή, ειδικά όταν η μπάλα παιζόταν.
Το Tennis for Two στην έκθεση του 1958 - πηγή
Το Tennis For Two έγινε πολύ δημοφιλές εκείνη τη χρονιά. Οι επισκέπτες στεκόντουσαν σε μεγάλες ουρές για να παίξουν. Μιας και το παιχνίδι ήταν τόσο μικρό, τον επόμενο χρόνο, ο Χιγκίνμποθαμ αποφάσισε να το βελτιώσει με μεγαλύτερη οθόνη. Πρόσθεσε επίσης ένα χαρακτηριστικό. Το παιχνίδι θα μπορούσε να διαθέτει ισχυρότερη ή ασθενέστερη βαρύτητα, ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να παίξουν σε διάφορους πλανήτες ή στο φεγγάρι.
Το παιχνίδι κράτησε μόλις δύο χρόνια και ο παλμογράφος χρησιμοποιήθηκε για άλλα πράγματα. Ο ίδιος ο Χιγκίνμποθαμ προχώρησε σε άλλα έργα. Δεν πίστευε πραγματικά ότι το παιχνίδι ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό ή επαναστατικό. Είχε ήδη κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας 20 εφευρέσεις και δεν είχε τα δικαιώματα για το παιχνίδι μιας και εργαζόταν σε κυβερνητικό εργαστήριο. Από το βιντεοπαιχνίδι στην ανθρώπινη ιστορία δεν κέρδισε τίποτα.
Η εταιρία Sanders Associates, στην πόλη Νάσουα του Νέο Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ήταν η πρώτη που έλαβε το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για βιντεοπαιχνίδι. Στη δεκαετία του 1970, η εταιρία Magnavox, μια εταιρεία ηλεκτρονικών ειδών που σήμερα είναι θυγατρική της Phillips, αγόρασε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ο κόσμος ανακάλυψε ότι εφευρέτης του παιχνιδιού ήταν ο Χιγκίνμποθαμ όταν κλήθηκε να καταθέσει για να αρθεί το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από την Magnavox.
Στην τελική, ο Χιγκίνμποθαμ ενδιαφερόταν για τα πυρηνικά όπλα, όχι τα βιντεοπαιχνίδια και είχε εργαστεί στο Πρόγραμμα Μανχάταν, ενώ αργότερα ίδρυσε την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων και ήταν ο πρώτος πρόεδρός της.
από: medium.com
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου