Λίγο πρίν τον Σεπτέμβρη

Κόντευε ο Σεπτέμβρης για να ανοίξουν τα σχολεία...οι περισσότεροι της αλάνας
κάπου δουλεύαμε.
Μα στον κουρέα βούρτσα....μπακαλόγατοι για ντελίβερι της εποχής....
βοηθοί στο μοίρασμα του πάγου κάποιοι σε στιλβωλτήριο στην Ομόνοια...πρώτη βούρτσα δηλαδή.
Άλλοι σε μαγαζιά εποχιακοί ....του τύπου "...μικρέ πάρε αυτό το πακέτο
και πήγαινέ το στην
Πανεπιστημίου στον τάδε δικηγόρο...." μια από τις δουλειές που έκανα που είχε και extra bonus.
Κυριακή όμως να ήταν μάστορα και ας ήταν 40 ημέρες...το Σάββατο δεν ήταν αργία.
Πρωϊ λοιπόν στην αυλή με τα καλυτερότερα και γραμμή για εκκλησία....
'Εξω στον δρόμο συνωστισμός από γειτόνισες που πήγαιναν τα ταψιά στον φούρνο.
Το θρυλικό πατάτες με κρέας....
Αρνί είχε μέσα με μισό τσουβάλι πατάτες για να φτουράει....και για να μην παρεξηγηθούμε το αρνί συνήθως ήταν αλλοδαπό από την μακρινή Ν.Ζηλανδία μεγαλύτερο από εσένα στην ηλικία και την κατάψυξη μαζί.
Μωρέ το κατάπινες δεν το μάσαγες.
Το χαρτζιλίκι λοιπόν από την καλοκαιρινή δουλειά πήγαινε για το σχολείο
που θα άρχιζε.
Αγόραζες τα περισσότερα βιβλία και για να είμαστε ειλικρινείς σου έδινε
και κάποια το παιδί της γειτόνισας που ήταν μεγαλύτερό σου.
Τα μοίραζε και αυτή δίκαια στην γειτονιά.


Τώρα αν ήθελες κανένα βοήθημα ευτυχώς υπήρχαν στην Ασκληπιού
τα παραγκάκια με τα μεταχειρισμένα.
Και πούλαγες και αγόραζες...μωρέ σώσανε κοσμάκη αυτά.
Άνοιγες λοιπόν την Φυσική του Μάζη και έβλεπες ζωγραφισμένη
μια καρδούλα με αρχικά.
Δεν ξέρω ...δύσκολα περνάγαμε αλλά είμαστε ευτυχισμένοι.

Από το Πίσω στα παλιά