Η τετράωρη ενδελεχής εξέταση της Μαντσίνι συγκέντρωσε την προσοχή της ιταλικής κοινής γνώμης, διότι οι θεραπείες που επέτυχε ήταν τόσο σημαντικές, ώστε την είχαν καταστήσει διάσημη.
Η σταδιοδρομία της σαν θεραπεύτριας είχε ξεκινήσει δύο
χρόνια νωρίτερα, χωρίς έως τότε να έχει επιδείξει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελέτη. Είχαν, όμως, προηγηθεί μερικά φαινόμενα άκρως περίεργα, που την ώθησαν να ενδιαφερθεί για την Ιατρική και να παρακολουθήσει μαθήματα νοσηλευτικής.
Η Μαρίζα Μαντσίνι ισχυριζόταν ότι έβλεπε δια μέσου του σώματος και ότι μπορούσε να αναγνωρίσει και να θεραπεύσει τις ασθένειες με την αφή της. Όλοι όσοι την είχαν επισκεφτεί, ανέφεραν κυρίως τα παράξενα χέρια της, τα οποία ήταν μάλλον μεγάλα και λιπαρά, εκβάλλοντας, μάλιστα, ένα είδος υγρού, που θεωρούνταν θαυματουργό.
Με απόλυτη αυτοπεποίθηση και με το χαμόγελο στα χείλη, η νέα αυτή γυναίκα έκανε μερικά πειράματα πάνω σε φωτογραφίες. Χωρίς καμιά δυσχέρεια, έλεγε εάν το εικονιζόμενο άτομο ήταν ζωντανό ή πεθαμένο.
Για πολύ καιρό, η γυναίκα αυτή ένιωθε μέσα της διάφορα αλλόκοτα αισθήματα, στα οποία δεν απέδιδε και ιδιαίτερη σημασία. Η απόδειξη των καταπληκτικών χαρισμάτων της ήρθε όταν, ένα χρόνο νωρίτερα, ο 7χρονος αδελφός της εμφάνισε ισχυρούς πόνους στην κοιλιά.
Ο ιατρός που εξέτασε το παιδί αποφάνθηκε πως έπασχε από περιτονίτιδα και διέταξε άμεση χειρουργική επέμβαση. Τότε, όμως, η Μαρίζα, η οποία είχε συνοδεύσει τον αδελφό της στο νοσοκομείο, διαισθάνθηκε πως οι επιστήμονες είχαν κάνει λάθος.
Επέμεινε, φώναξε, διαμαρτυρήθηκε, αναστάτωσε όλη την κλινική και τελικά, οι ιατροί αποφάσισαν να αναβάλουν την εγχείριση. Λίγες μέρες μετά, το παιδί είχε συνέλθει και επέστρεψε στο σπίτι του.
Το γεγονός αυτό προσείλκυσε την προσοχή των κατοίκων του Πεζάρο και πολλοί
άρρωστοι της ζήτησαν να τους εξετάσει. Σε λίγο, την κατέκλυσαν γράμματα από όλη την Ιταλία.
Μεταξύ των παραδειγμάτων, αξίζει να αναφερθεί και η χαρακτηριστική περίπτωση κάποιας Μίνας Ρόσσι, που από το 1946 υπέφερε από αφόρητους πόνους στη σπονδυλική στήλη. Οι ιατροί είχαν διαγνώσει σκολίωση, αλλά δεν κατόρθωσαν να την ανακουφίσουν.
Τότε, η Μαρίζα, με μόλις πέντε εναποθέσεις των χεριών της στο κορμί της Μίνας, εξαφάνισε τους πόνους δια παντός κι έτσι, η ασθενής κατάφερε να απαλλαγεί από τον γύψο.
Επιπλέον, η Μαρίζα Μαντσίνι παρουσίασε την άνοιξη του 1956 έναν ακόμη συγκλονιστικό ισχυρισμό. Διαβεβαίωσε τους δημοσιογράφους ότι, σε ορισμένες περιστάσεις, με την απλή θέλησή της, μπορούσε να καταστήσει τον εαυτό της αόρατο στα μάτια των άλλων!
Οι περισσότεροι ήταν επιφυλακτικοί στο να πιστέψουν όλες αυτές τις ξεχωριστές ιδιότητες της νεαρής θεραπεύτριας, αλλά όσοι παρέστησαν μάρτυρες στα λεγόμενα “θαύματά” της, δεν έπαυαν να συναθροίζονται στο μικρό σπίτι της στο Πεζάρο.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 14/04/1956…
Από το periergaa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου