Η περίοδος αυτή αποτελεί και ένα μεγάλο crash test σοβαρότητας, αξιοπιστίας και αποτελεσματικότητας για τις πολιτικές ηγεσίες.
Μετά την ολοκλήρωση του σαρωτικού τώρα κύματος της πανδημίας, με την κοινωνία να βγαίνει σταδιακά και δειλά από τις συνθήκες απομόνωσης, θα γίνει και η αποτίμηση των πολιτών για την ετοιμότητα των πολιτικών ηγεσιών στη μάχη και την αποτελεσματικότητα των ενεργειών τους. Ο λογαριασμός που θα έρθει για τον
πολιτικό κόσμο και κυρίως για τις κυβερνήσεις θα αφορά όχι μόνο τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία και τα αντανακλαστικά που έδειξαν σε αυτή την οδυνηρή περίοδο, αλλά και στις ευθύνες που θα μπορούσαν να αναζητηθούν για τις δράσεις και τις πολιτικές προ της εξάπλωσης της πανδημίας και το κόστος αυτών των πολιτικών στα συστήματα υγείας, στην έρευνα και την πρόληψη, στη λειτουργία και προετοιμασία της κρατικής μηχανής. Αυτό θα είναι το πρώτο επίπεδο, γιατί αμέσως μετά θα ακολουθήσει και το δεύτερο επίπεδο που θα εστιαστεί στις αποφάσεις που θα ληφθούν για την ανασυγκρότηση των διαλυμένων οικονομιών.
Αυτό θα είναι και το τελικό τεστ, γιατί σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι σε μία σειρά από ευρωπαϊκές χώρες, οι κυβερνήσεις θα πάρουν... βαθμό πάνω από τη βάση. Και κοινωνίες με έντονη ψυχολογική κόπωση μετά την καραντίνα, με πολλαπλής φύσης οικονομικά προβλήματα και ανασφάλειες και με δεδομένη τη χαλάρωση της επαφής κράτους και πολίτη, πλην του τομέα υγείας προφανώς, ουδείς γνωρίζει πώς θα αντιδράσουν και τι θα επιλέξουν. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι αυτή την περίοδο, κοινωνικά συμβόλαια άλλωστε έχουν ανατραπεί, ενώ δημοκρατικές ελευθερίες έχουν ανασταλεί και μένει να φανεί πώς, πότε ακριβώς και πόσες από αυτές θα αποδοθούν πίσω. Ουδείς μπορεί να προβλέψει αν αυτή η κρίση θα γεννήσει νέα ρεύματα, νέες τάσεις και στην πολιτική. Αν οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις θα αντέξουν, αν οι μέχρι τώρα συμμαχίες θα επιβεβαιωθούν ή αν θα μπουν νέοι παίκτες, εντελώς απρόβλεπτοι ίσως, στο παιχνίδι.
Και το ίδιο σαφώς ισχύει και για τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν και επί της ουσίας, η κρίση ανέδειξε την απουσία ισχυρής ηγεσίας και τη χαμηλή ισχύ των ευρωπαϊκών οργάνων. Τα κράτη μέλη θύμισαν αρκετές φορές μέσα στην κρίση περισσότερο τις... πόλεις κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Κατά συνθήκη μαζί, αλλά επί της ουσίας ο καθένας μόνος του... Θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια να ανακτήσουν ηγετική αίγλη οι σημερινοί επικεφαλής της Ε.Ε, οι οποίοι άλλωστε εν μέσω της κρίσης δεν έχουν διαδραματίσει και κανέναν πρωταγωνιστικό ρόλο... Έχουν μπροστά τους ένα πολύ μεγάλο στοίχημα και εκείνοι αλλά και οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών μελών. Να αποδείξουν ότι μπορεί να βρεθεί συναίνεση, κοινά συμφέροντα και νέα οραματική κεντρική ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα αναχαιτίσει τις ήδη υπάρχουσες άλλωστε τάσεις ευρωσκεπτικισμού...
Η Ελλάδα, είναι από τις ελάχιστες χώρες όπου οι πολίτες είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία ικανοποιημένοι από τους κυβερνητικούς χειρισμούς μέσα στον κυκλώνα της πανδημίας. Η έγκαιρη συγκριτικά λήψη περιοριστικών μέτρων, η σοβαρή ενημέρωση και η μέχρι στιγμής -και ελπίζουμε μέχρι τέλους- διατήρηση των συνεπειών της πανδημίας σε ανθρώπινες ζωές χαμηλά, έχει μετρήσει αποφασιστικά θετικά στην κοινή γνώμη. Σε αντίθεση με αρκετές ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες, η ελληνική έχει ενισχύσει σημαντικά το πολιτικό της κεφάλαιο μεσούσης της κρίσης. Βεβαίως, αυτό είναι σημαντικό, αλλά πολιτικά δεν επαρκεί από μόνο του. Πολλά θα κριθούν και από τη διαχείριση των πληγμάτων στην οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία στο αμέσως προσεχές διάστημα και ανάλογα με τη διάρκεια της περιόδου αποκλεισμού και βεβαίως πάνω από όλα από τον σχεδιασμό και τη στρατηγική που θα χαραχτεί για την ανασυγκρότηση της χώρας. Μίας χώρας που θα βγει από τη μάχη αυτή με πολύ σημαντικές πληγές.
Θα είναι σφάλμα να παραμείνει την επόμενη ημέρα κανείς στις δάφνες μιας επιτυχούς διαχείρισης κρίσης, όσο σοβαρή και αν ήταν αυτή, όσο και αν βαραίνει σημαντικά θετικά αυτή την ώρα στην ψυχολογία της κοινωνίας. Όταν τελειώσει ο κίνδυνος για την υγεία, η κοινωνία θα στρέψει την προσοχή και το ενδιαφέρον της στην οικονομία. Στην τσέπη, στις δουλειές, στο σχέδιο, στην προοπτική.
Γιατί και τα βάρη, όσο πίσω και αν πάνε, θα παραμένουν. Και εκεί θα πρέπει να υπάρχει πειστική απάντηση. Αν αυτό επιτευχθεί, τότε θα έχει και ουσία πολιτικά το credit που θα έχει πιστωθεί την περίοδο της πανδημίας.
Και ίσως, σκεπτόμενος κανείς πονηρά, να πρέπει να αναρωτηθεί, αν ακριβώς αυτό το αναπόφευκτο τεστ, θα επηρεάσει στη μετά την πανδημία εποχή και ενόψει της ανάγκης εφαρμογής ενός νέου σχεδίου ανασυγκρότηση της οικονομίας και της χώρας, τις πολιτικές εξελίξεις και τον χρόνο τους ή μάλλον τη... σύντμηση του χρόνου... Αλλά τέλος πάντων, έχουμε καιρό να μιλήσουμε πολιτικά όταν με το καλό τελειώσουν όλα ή αν προτιμάτε όταν θα πρέπει να ξανά ξεκινήσουν όλα. Προς το παρόν ας ευχηθούμε να κυλήσουν τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο ομαλά και ελεγχόμενα για να κερδηθεί η μάχη και να τελειώσει όσο το δυνατό γρηγορότερα αυτή η περιπέτεια.
Capital
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου