"Ελπίζω και προσεύχομαι κανένας άλλος να μην υποβληθεί ποτέ στον πόνο και στη δοκιμασία που πέρασα. Είμαι αθώος".... αλλά μετά κατηγορήθηκε ανυπόστατα γι' αυτό.
Το 1996, ο Ρίτσαρντ Τζούελ (Richard Jewell) έγινε ήρωας όταν εκκένωσε με επιτυχία τους επισκέπτες ενός πάρκου, πριν μια γίνει έκρηξη βόμβας στο Ολυμπιακό Πάρκο Centennial της Ατλάντα. Όταν όμως τα Μ.Μ.Ε. έφεραν στο φως αναφορές ότι το FBI
τον θεωρούσε πρώτο ύποπτο, ξέσπασε μια κόλαση και από ήρωας έγινε κακοποιός.
Τα Μ.Μ.Ε. σε ολόκληρη τη χώρα έδιναν στον Τζούελ την εικόνα ενός ελεεινού επίδοξου αστυνομικού που ήταν απελπισμένος να τον παίξει ήρωας, ο οποίος θα έφτανε στο σημείο να σκοτώσει ώστε να σταθεροποιήσει την αξιοζήλευτη φήμη του. Όμως, στην πραγματικότητα, το FBI σταμάτησε αμέσως την έρευνα εναντίον του, και χρόνια αργότερα κατηγορήθηκε κάποιος άλλος. Ήταν ήδη όμως πολύ αργά για τον Τζούελ, του οποίου το όνομα αμαυρώθηκε αμετάκλητα.
Αυτή η διάσημη υπόθεση έγινε ταινία με τίτλο "Richard Jewell" (Η Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ), που σκηνοθέτησε ο Κλιντ Ίστγουντ με τον Πολ Γουόλτερ Χάουζερ στον ρόλο του Ρίτσαρντ Τζούελ, ως υπενθύμιση του τρόπου με τον οποίο η βιαστική κρίση μπορεί να καταστρέψει τις ζωές.
Ποιος ήταν ο Ρίτσαρντ Τζούελ;
Ο Τζούελ (στο κέντρο), η μητέρα του (αριστερά) και οι δικηγόροι του κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου όταν καθαρίστηκε το όνομά του.
Πριν σοκάρει τη δημόσια συνείδηση, ο Τζούελ ζούσε μια αρκετά καθημερινή ζωή. Γεννήθηκε ως Richard White στο Ντάνβιλ της Βιρτζίνια το 1962 και μεγάλωσε σε ένα αυστηρό σπίτι Βαπτιστών από τη μητέρα του, την Bobi. Στα τέσσερά του, η μητέρα του χώρισε τον ερωτύλο πατέρα του και σύντομα παντρεύτηκε τον John Jewell, ο οποίος υιοθέτησε τον Ρίτσαρντ σαν δικό του παιδί. Στα έξι του, η οικογένεια μετακόμισε στην Ατλάντα. Σαν παιδί, δεν είχε πολλούς φίλους, αλλά ο παθιασμένος με τον στρατό και την ιστορία έβρισκε πράγματα να κάνει μόνος του.
"Ήθελα να γίνω αθλητής, αλλά δεν ήμουν αρκετά καλός", δήλωσε στο Vanity Fair το 1997. Όταν δε διάβαζε βιβλία για τους Παγκόσμιους Πολέμους, βοηθούσε είτε τους δασκάλους, είτε έκανε εθελοντικές δουλειές στο σχολείο, όπως για παράδειγμα σχολικός τροχονόμος ή χειριζόταν τον προβολέας της βιβλιοθήκης. Το όνειρό του ήταν να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. Έτσι, μετά το γυμνάσιο, εγγράφηκε σε μια τεχνική σχολή στη νότια Τζόρτζια. Όμως, μετά από μόλις τρεις μέρες στο νέο του σχολείο, η μητέρα του ανακάλυψε ότι ο πατριός του τους είχε εγκαταλείψει. Ο Τζούελ έφυγε από το νέο του σχολείο για να είναι με τη μητέρα του. Ακολούθησαν διάφορες παράξενες δουλειές, όπως η διαχείριση ενός τοπικού καταστήματος γιαουρτιού, μέχρι να εργάζεται ως φύλακας στο γραφείο του σερίφη του Habersham στην βορειοανατολική Τζόρτζια.
Ο δικηγόρος του Τζούελ με ένα πρωτοσέλιδο της Atlanta Journal κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
"Έγινε υπερβολικά προστατευτική. Πρόσεχε φοβούμενη ότι θα έκανα το ίδιο που έκανε ο πατέρας μου. Ήμουν 18 ή 19. Δούλευα. Ποτέ δεν της άρεσαν τα ραντεβού μου, αλλά δεν της το κράτησα ποτέ. Είχαμε πάντα τη δυνατότητα να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο", δήλωσε για τη μητέρα του.
Πολύ σύντομα, σκέφτηκε να ασχοληθεί με την επιβολή του νόμου. Το 1991, μετά από ένα χρόνο εργασίας ως φρουρός, προήχθη σε αναπληρωτή βοηθό σερίφη και εστάλη για εκπαίδευση, όπου αποφοίτησε ανάμεσα στους πρώτους. Από εκεί και πέρα, φαινόταν ότι βρήκε την κλήση του.
"Για να καταλάβετε τον Ρίτσαρντ Τζούελ, πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι αστυνομικός. Μιλάει σαν αστυνομικός και σκέφτεται σαν αστυνομικός", δήλωσε ο δικηγόρος του κατά τη διάρκεια της έρευνας για τον εκρηκτικό μηχανισμό. Η δέσμευση του Ρίτσαρντ να διατηρήσει το γράμμα του νόμου ήταν προφανής από την ομιλία του και τον τρόπο με τον οποίο μιλούσε για πράγματα σχετικά με την αστυνομία -ακόμα και μετά την κακομεταχείριση του από το FBI.
Ο Τζούελς με τον επικεφαλής της ομάδας των δικηγόρων του κατά τη διάρκεια της έρευνας.
Μερικές φορές, η υπερβάλλον ζήλος του οδήγησε σε περιττές συλλήψεις του. Συνελήφθη επειδή υποδύθηκε έναν αστυνομικό και τέθηκε υπό επιτήρηση με την προϋπόθεση ότι θα πήγαινε σε ψυχολόγο. Όταν κατέστρεψε το περιπολικό του και υποβιβάστηκε και πάλι σε φρουρό, παραιτήθηκε από το γραφείο του σερίφη και βρήκε εργασία ως αστυνόμος στο Piedmont College, μια μικρή σχολή τεχνών. Η σκληρή αστυνόμευση των φοιτητών από τον Τζούελ προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στους επικεφαλής της σχολής. Σύμφωνα με τις αρχές της σχολής, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του. Η έντονη εκτίμηση του Τζούελ για την επιβολή του νόμου αργότερα παρουσιάστηκε ως εμμονή, η οποία θα μπορούσε να τον παρακινήσει να λάβει ακραία μέτρα για να επιτύχει την αναγνώριση.
Το συμβάν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996
Ένας πέθανε και εκατοντάδες τραυματίστηκαν σοβαρά στο Ολυμπιακό Πάρκο Centennial.
Με την έξαψη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1996 στην Ατλάντα, ένας δρόμος μόλις 90 λεπτά με το αυτοκίνητο από την κομητεία Habersham, ο Τζούελ πίστεψε ότι υπήρχε κάποια θέση ως ασφάλεια που τον περίμενε εκεί. Φαινόταν σαν η κατάλληλη στιγμή, μιας και η μητέρα του, που ζούσε ακόμα στην Ατλάντα, σχεδίαζε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στα πόδια. Ανέλαβε μια θέση ως φύλακας σε 12ωρη νυχτερινή βάρδια. Ούτε που το φανταζόταν ότι η νέα του δουλειά, σύντομα, θα διατάρασσε την ζωή του.
Στις 26 Ιουλίου του 1996, σύμφωνα με τον Τζούελ, στις 4:45 μ.μ. έφυγε από το σπίτι της μητέρας του για το Ολυμπιακό Πάρκο, όπου έφτασε στο περίπτερο της AT&T 45 λεπτά αργότερα.
Φωτογράφοι, τηλεοπτικά συνεργεία και δημοσιογράφοι έξω από το διαμέρισμα του Τζούελς.
Στις 10 μ.μ. έκανε ένα διάλειμμα λόγω ενοχλήσεων στο στομάχι του. Λόγω αυτού, ο Τζούελ χρησιμοποίησε την πλησιέστερη τουαλέτα, η οποία δεν ήταν για το προσωπικό, αλλά ο φύλακας τον άφησε να περάσει. Όταν επέστρεψε στη θέση του, κοντά σε έναν πύργο ήχου και φωτός σε μια μουσική σκηνή, παρατήρησε μια ομάδα μεθυσμένων να πετάνε σκουπίδια γύρω τους. Αργότερα, είπε σε έναν πράκτορα του FBI ότι θυμόταν ότι είχε ενοχληθεί από την ομάδα επειδή είχαν προκαλέσει ένα χάος και ενοχλούσαν το τηλεοπτικό συνεργείο. Ως αυτόκλητος τιμωρός που ήταν, πήγε να αναφέρει τους μεθυσμένους. Στο δρόμο του, παρατήρησε ένα πράσινο, σε στρατιωτικό στυλ σακίδιο που είχε μείνει χωρίς επιτήρηση κάτω από ένα παγκάκι. Στην αρχή, δεν το πολυσκέφτηκε, και μάλιστα αστειεύτηκε για το περιεχόμενο της τσάντας με τον Tom Davis, έναν πράκτορα από το Georgia Bureau of Investigation (GBI).
"Σκεφτόμουν, 'είμαι βέβαιος ότι ένας από αυτούς τους το άφησε'", είπε ο Τζούελ. "Όταν επέστρεψε ο Davis και είπε ότι δεν ανήκε σε κανέναν, τότε ανατρίχιασα. Σκέφτηκα, 'Αυτό δεν είναι καλό'".
Τόσο ο Τζούελ όσο και ο Davis εκκένωσαν γρήγορα τους θεατές -από μια περιοχή 2,3 τετ. μέτρων γύρω από το μυστηριώδες σακίδιο. Ο ίδιος ο Τζούελ πήγε δύο φορές στον πύργο για να πει στους τεχνικούς να φύγουν. Περίπου στις 1:25 π.μ. στις 27 Ιουλίου του 1996, το σακίδιο εξερράγη, στέλλοντας θραύσματα στο πλήθος. Μετά από την βομβιστική επίθεση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο δράστης είχε βάλει καρφιά μέσα σε μια σωληνοειδή βόμβα, μια κατασκευή που είχε ως στόχο να προκαλέσει τεράστια ζημιά.
Ήρωας ή δράστης;
Οι ομοσπονδιακές αρχές ερεύνησαν το διαμέρισμα για στοιχεία που θα μπορούσαν να συνδέσουν τον Τζούελ με την έκρηξη.
Λίγο μετά από την έκρηξη, το Ολυμπιακό Πάρκο της Ατλάντα γέμισε με ομοσπονδιακούς πράκτορες. Ο Τζούελ, ο οποίος μίλησε με τους πρώτους πράκτορες που έφτασαν εκεί, θυμόταν έντονα τις σκηνές χάους μετά από την έκρηξη, ακόμα και ένα χρόνο αργότερα.
"Ήταν όπως αυτό που ακούμε στις ταινίες", είπε, σημειώνοντας ότι ο σκοτεινός πρωινός ουρανός είχε γίνει γκριζωπός λόγω του καπνού. "Είχα δει μια έκρηξη στην εκπαίδευση της αστυνομίας... Τα θραύσματα που ήταν μέσα στο πακέτο συνέχιζαν να εκτοξεύονται γύρω και κάποιοι χτυπήθηκαν από το παγκάκι, ενώ κάποιοι άλλοι από μέταλλα".
Μεταγενέστερες αναφορές αποκάλυψαν μια τηλεφωνική κλήση στον αριθμό εκτάκτων αναγκών (911) από έναν κοντινό τηλεφωνικό θάλαμο που προειδοποιούσε για την απειλή. "Υπάρχει μια βόμβα στο Centennial Park. Έχετε 30 λεπτά". Μάλλον ήταν ο βομβιστής. Η έκρηξη σκότωσε μια γυναίκα και τραυμάτισε άλλους 111 (ένας κάμεραμαν πέθανε από καρδιακή προσβολή, ενώ πήγαινε βιαστικά να καταγράψει τη σκηνή), αλλά οι απώλειες θα μπορούσαν πολύ εύκολα να είναι πολύ περισσότερες αν η περιοχή δεν είχε εκκενωθεί μερικώς.
Μόλις ο Τύπος έμαθε για την ανακάλυψη της τσάντας από τον Τζούελ και τις προειδοποιητικές προσπάθειές του να εκκενώσει το πλήθος με ασφάλεια, έγινε αναπόσπαστο κομμάτι των ειδήσεων και χαιρετήθηκε ως ήρωας.
Αστυνομικοί ενώ ετοιμάζονται να ρυμουλκήσουν το φορτηγάκι του Τζούελ, τέσσερις ημέρες μετά την έκρηξη στο Ολυμπιακό Πάρκο.
Όμως, η καλή του φήμη έγινε κακή όταν η εφημερίδα Atlanta Journal-Constitution δημοσίευσε ένα άρθρο στην πρώτη της σελίδα με τον τίτλο, "FBI Suspects 'Hero' Guard May Have Planted Bomb", δηλαδή, "Το FBI υποπτεύεται τον 'ήρωα' φύλακα ότι ίσως έβαλε την βόμβα".
Η δημοσιογράφος του αστυνομικού δελτίου της εφημερίδας Kathy Scruggs είχε λάβει μια πληροφορία από έναν φίλο της στο Ομοσπονδιακό Γραφείο ότι το FBI εξέταζε τον Τζουέλ ως ύποπτο για την βομβιστική επίθεση. Η πληροφορία επιβεβαιώθηκε από μια άλλη πηγή που συνεργαζόταν με την αστυνομία της Ατλάντα. Τη μεγαλύτερη καταστροφή έκανε μια συγκεκριμένη πρόταση στο άρθρο, "Ο Ρίτσαρντ Τζούελ... ταιριάζει στο προφίλ της αστυνομίας του μοναχικού βομβιστή", παρά τις μη δημόσιες δηλώσεις του FBI ή των εμπειρογνωμόνων εγκληματικής συμπεριφοράς. Άλλα ειδησεογραφικά πρακτορεία τσίμπησαν την ιστορία και χρησιμοποίησαν παρόμοια γλώσσα για να φτιάξουν ένα προφίλ στον Τζούελ, παρουσιάζοντάς τον ως μοναχικό βομβιστή και επίδοξο αστυνομικό που ήθελε να γίνει ήρωας.
Τα ΜΜΕ κυνήγησαν τον Τζούελ για 88 ημέρες, έως ότου τελικά, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ διέγραψε το όνομά του από την έρευνα.
"Μιλούσαν για ένα προφίλ του FBI ενός βομβιστή ήρωα και σκέφτηκα 'Ποιο προφίλ του FBI;'. Εξεπλάγην", δήλωσε ο πρώην πράκτορας του FBI της Επιστημονικής Μονάδας Συμπεριφοράς, Ρομπέρ Ρέσλερ (ο οποίος ενέπνευσε τον χαρακτήρα του Bill Tench στη σειρά Mindhunter), ο οποίος είχε πάρει συνεντεύξεις από γνωστούς δολοφόνους όπως ο Τεντ Μπάντυ και ο Τζέφρι Ντάμερ στη διάρκεια της καριέρας του.
Σύμφωνα με τον Ρέσλερ, ο οποίος συνέταξε το Εγχειρίδιο Ταξινόμησης Εγκλήματος που χρησιμοποιεί το FBI, το προφίλ "βομβιστής ήρωας" δεν υπάρχει. Ο Ρέσλερ υποπτεύτηκε ότι ο όρος ήταν μια πομπώδες έκφραση για τον "ήρωα ανθρωποκτονιών", το οποίο αναφέρεται σε ένα άτομο που πεινάει για αναγνώριση αλλά δεν σκοτώνει κανέναν.
Για 88 ημέρες μετά την αναφορά της έρευνας του FBI για τον Τζούελ, ο Ρίτσαρντ και η μητέρα του είχαν κατακλυστεί από μια θύελλα των ΜΜΕ. Οι ανακριτές έψαξαν το διαμέρισμα της μητέρας του και ανέκριναν τον Τζούελ, ενώ ειδησεογραφικά βανάκια στοιβάζονταν έξω από το σπίτι της μητέρας του και ειδησεογραφικά ελικόπτερα πετούσαν από πάνω.
Τον Οκτώβριο του 1996, όταν μετά από εξαντλητικές έρευνες προτάθηκε ότι ο Τζούελ δε θα μπορούσε να έχει βάλει την βόμβα βάσει του μέρους που βρισκόταν εκείνο το βράδυ, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ καθάρισε το όνομά του επίσημα από ύποπτο της έρευνας για την βομβιστική επίθεση. Όμως, το κακό ήταν αμετάκλητο.
"Δεν παίρνεις πίσω αυτό που ήσουν", είπε ο Τζούελ. "Δεν νομίζω ότι θα το πάρω ποτέ πίσω. Τις πρώτες τρεις μέρες, υποτίθεται ότι ήμουν ο ήρωάς τους -ο άνθρωπος που έσωσε ζωές. Δεν μιλούν έτσι για μένα πια. Τώρα είμαι ο ύποπτος για την έκρηξη του Ολυμπιακού Πάρκου. Αυτός είναι ο τύπος που σκέφτηκαν ότι το έκανε".
Το 2005, ο Έρικ Ρούντολφ (Eric Rudolph) δήλωσε ένοχος για την βόμβα, όταν οι αρχές βρήκαν 114 κιλά δυναμίτη που είχε φυλάξει. Ο Τζούελ πέθανε από επιπλοκές από τον διαβήτη δύο χρόνια αργότερα.
Βιασύνη στην κρίση
Η αφίσα της ταινίας "Richard Jewell" σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ - πηγή
Η άσχημη διαχείριση της έρευνας του Ρίτσαρντ Τζούελ αποτελεί μια περίπτωση ανεύθυνης αναφοράς από τον Τύπο και της απερίσκεπτης έρευνας από το FBI.
"Αυτή η υπόθεση έχει τα πάντα. Το FBI, τον Τύπο, την παραβίαση των Δικαιωμάτων", δήλωσε ο δικηγόρος του Τζούελ για την περίφημη υπόθεση του πελάτη του.
Καταλύτης για την έρευνα για την αθωότητα του Ρίτσαρντ ήταν ένα τηλεφώνημα του προέδρου του Κολεγίου Piedmont, Ray Cleere, πρώην αφεντικό του Τζούελ, ο οποίος ανέφερε στο FBI σχετικά με τον φερόμενο υπερβάλλοντα ζήλο και την αναγκαστική παραίτησή του. Όμως, μόνο το Γραφείο μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο για την κακή διαχείριση της έρευνας.
Ο Eric Robert Rudolph, ο οποίος δήλωσε ένοχος για την βομβιστική επίθεση στο Ολυμπιακό Πάρκο, είναι ύποπτος σε τουλάχιστον άλλες δύο βομβιστικές επιθέσεις.
Ένα χρόνο μετά την επίθεση, μια αναφορά στο Vanity Fair αποκάλυψε εσωτερικές εντάσεις που προέρχονταν από τοξικές αντιπαλότητες και μια πολύ σχολαστική ηγεσία, ειδικά από τον τότε διευθυντή του FBI Louis Freeh. Η αντιμετώπιση της υπόθεσης από το FBI ήταν τόσο άσχημη που διεξήχθη έρευνα και ο Τζούελ κλήθηκε να καταθέσει ενώπιον του Κογκρέσου σχετικά με τη συμπεριφορά του Γραφείου. Διαπιστώθηκε ότι ο Τζούελ είχε ανακριθεί ως ύποπτος υπό ψεύτικες προφάσεις από πράκτορες του FBI που χειρίζονταν άμεσα την υπόθεση των επιθέσεων. Στις 30 Ιουλίου του 1996, οι πράκτορες του FBI Don Johnson και Diader Rosario πήγαν τον Ρίτσαρντ στα κεντρικά γραφεία για να ανακρίνουν με το πρόσχημα ότι θα τους βοηθούσε να κάνουν ένα εκπαιδευτικό βίντεο για τους πρώτους ανταποκριτές.
Η επανεξέταση της αναφοράς της υπόθεσης αποκάλυψε επίσης εξωφρενικά δημοσιογραφικά λάθη. Ο τρόπος που κάλυπτε ο Τύπος την υπόθεση υπονοούσε την ενοχή του Τζούελ, παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, και τον παρουσιάζαν ως έναν επίδοξο αστυνομικό που δίψαγε για φήμη. Ο Dave Kindred, ένας αρθρογράφος στην Atlanta Journal-Constitution, συνέκρινε τον Τζούελ με τον καταδικασμένο δολοφόνο και τον υποτιθέμενο κατά συρροή παιδοκτόνο Ουέιν Ουίλιαμς (Wayne Williams). Εν τω μεταξύ, η New York Post, τον αποκαλούσε "Rambo του χωριού" και έναν "χοντρό, αποτυχημένο πρώην αναπληρωτή σερίφη". Ο κωμικός ηθοποιός Τζέι Λένο (Jay Leno) τον κορόιδευε λέγοντας ότι είχε "τρομακτική ομοιότητα με τον άντρα που σακάτεψε το γόνατο της Νάνσι Κέριγκαν (Nancy Kerrigan, χορεύτριας του καλλιτεχνικού πατινάζ με χάλκινα μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1991 και τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 και ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1992 και τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του 1994, και ηθοποιό)... Τι συμβαίνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που ξεφυτρώνουν οι μεγάλοι, χοντροί, ηλίθιοι τύποι;". Συμπτωματικά, ο Πολ Ουόλτερ Χάουζερ, ο ηθοποιός που υποδύεται τον Ρίτσαρντ στην ταινία του Ίστγουντ, είχε παίξει τον σωματοφύλακα της Τόνια Χάρντινγκ (αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ που σταμάτησε το σχολείο για να αφιερωθεί στο άθλημα και η οποία γνώρισε και παντρεύτηκε τον Τζεφ, ο οποίος είναι βίαιος απέναντί της και ο οποίος στέλνει απειλητικά σημειώματα στην αντίπαλό της Τόνια, Νάνσι Κέριγκαν) στο "I, Tonya" του 2017.
"
Οι αρχές πρέπει να έχουν κατά νου τα δικαιώματα των πολιτών. Ευχαριστώ τον Θεό που τελειώνει και τώρα ξέρετε αυτό που ήξερα καθ' όλη τη διάρκεια: είμαι αθώος".
Ο Τζούελ μήνυσε διάφορα ΜΜΕ για συκοφαντική δυσφήμιση και κέρδισε διακανονισμούς από το Piedmont College, την New York Post, το CNN και το NBC (από το τελευταίο 500.000 δολάρια), αλλά έχασε μια δεκαετή μάχη με την Cox Enterprises, μητρική εταιρεία της εφημερίδας της Ατλάντα. Η υπόθεση εναντίον της Journal-Constitution συνεχίστηκε για χρόνια μετά το θάνατό του το 2007 και έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο της Τζόρτζια. Όμως, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι, επειδή η αναφορά της εφημερίδας ήταν αληθινή εκείνη τη στιγμή -επειδή ήταν πράγματι ύποπτος για το FBI-, η εφημερίδα δεν όφειλε τίποτα στον Τζούελ ή η οικογένειά του.
Όμως, καμία αποζημίωση δε θα μπορούσε να δώσει ποτέ πίσω στον Τζούελ αυτό που έχασε: την αξιοπρέπεια και την ησυχία του.
από: ati
Από το 3otiko
Όμως, καμία αποζημίωση δε θα μπορούσε να δώσει ποτέ πίσω στον Τζούελ αυτό που έχασε: την αξιοπρέπεια και την ησυχία του.
από: ati
Από το 3otiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου