τα ταβερνάκια της...οι πελάτες τους
στον ωραίο αυτό πίνακα του Σαββάκη.
Όταν σουρούπωνε έπερναν τον ανήφορο οι Αθηναίοι για να πιούνε μια ρετσίνα
με τους φίλους τους.
Δύο ελιές....λίγο χαλβά του μπακάλη ....δύο σαρδέλες και η
ξανθιά θεά στα ποτήρια από την μισή
και εβίβα και μακριά από κάθε άδικο και από κακιά γυναίκα.
Οι πολιτικές συζητήσεις...τα οικογενειακά....η καθημερινότητα....στο τσίγκινο
τραπεζάκι.
Η μισή (οκά) διαδεχότανε την άλλη και τα προβλήματα λυνόντουσαν εύκολα.
Πίσω στο σπίτι τους περίμενε μετά η κρεβατομουρμούρα αλλά είχαν συνηθίσει.
"...σιγά ρε γυναίκα ένα ποτηράκι ήπια..."
Το πρωϊ η ζωή συνεχιζότανε....μεροκάματο....
Ο λατερνατζής συμπλήρωνε το κάδρο στην κρασοκατάνυξη ....έβγαζε και αυτός
κάτι και έπινε και την ρετσίνα του.
Ακόμα και σήμερα αυτές οι ανηφοριές της Συνοικίας των Θεών κρατάνε
την ομορφιά τους .
Θα δείς ηλικιωμένους να βγαίνουν από παλιά σπίτια και αν τύχει να μιλήσεις
μαζί τους δεν θα χάσεις.
Θα θυμηθούν ότι παιδιά έπαιζαν στην περιοχή....έβλεπαν τους μεγαλύτερους
έξω από τα καπηλειά .....τους ταβερνιάρηδες με τις άσπρες ποδιές....τους κανταδόρους....
Και θα κλείσουν την κουβέντα ευχαριστημένοι για την γειτονιά που γεννηθήκανε....ζήσανε.... και από αυτή θα φύγουνε.
Ήταν τυχεροί που περάσανε την ζωή τους κυριολεκτικά κάτω από την Ακρόπολη
και που χάριν σε αυτήν η γειτονιά τους διατηρήθηκε τόσα χρόνια σχεδόν αναλλοίωτη.
Από το Πίσω στα παλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου