Το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο κουτός όσο κι οι ακροατές του, ώστε να νομίζουν πως είναι τόσο έξυπνοι όσο κι εκείνος, έλεγε ο Κάρλ Κράους. Τούτο προϋποθέτει πως ο δημαγωγός είναι έξυπνος και παριστάνει τον κουτό για να κερδίσει τη συμπάθεια των κουτών.
Τι συμβαίνει όταν ο δημαγωγός δεν είναι έξυπνος και ο γοητευμένος λαός ανεβάζει σε μια θέση ευθύνης κάποιον ή κάποιους που δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν πώς
λειτουργούν οι μηχανισμοί και άρα να τους διαχειριστούν;
Τι συμβαίνει όταν κάποιος είναι κουτός και πιστεύει πως είναι έξυπνος, άρα πιστεύει πως μπορεί να διαχειριστεί περίπλοκα ζητήματα με απλοϊκές μεθοδεύσεις;
Κατά τον Πλάτωνα ο ναρκισσισμός και η υπερβολική αυτοπεποίθηση είναι τα σημάδια ενός κακού πολιτικού ηγέτη. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η άγνοια με την αμάθεια τότε μπορούμε να μιλάμε για το καταστροφικότερο μείγμα.
Ο Κώστας Σημίτης δεν έγραφε στο "γυαλί" ούτε ήταν "μπαλκονάτος", ενδεχομένως αυτό τον έκανε να στρέψει όλες τις προσπάθειες στη σωστή διάγνωση των καταστάσεων και τη μεθόδευση λύσεων (το περίφημο μπλοκάκι)...
Ο κ. Σημίτης κέρδισε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την πρωθυπουργία κόντρα σε όλες τις προβλέψεις γιατί τη σωστή στιγμή έθεσε τα σωστά διλήμματα και στη βάση του ΠΑΣΟΚ και στο εκλογικό σώμα.
"Μπαλκονάτος" και ρήτορας δεν ήταν ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά αυτό δεν τον οδήγησε να γίνει μεθοδικός και αποτελεσματικός, ίσως γιατί κληρονόμησε πολιτικό κεφάλαιο το οποίο δεν κόπιασε να αποκτήσει... Ο ΓΑΠ θεωρείται ένας ιδιαίτερα ποιοτικός άνθρωπος που δεν έχει καμιά σχέση με τον μέσο όρο του πολιτικού προσωπικού της χώρας και του στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ.
Τούτο δεν φαίνεται να τον βοήθησε όμως στις αρχές του 2010 να αντιληφθεί πως η χώρα είχε χρεοκοπήσει και να πάρει άμεσα μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να είχαν απομακρύνει την περιπέτεια των μνημονίων (αν το άφηνε το κόμμα και ο λαός να τα πάρει είναι άλλο θέμα).
Πειστικός στο γυαλί και "μπαλκονάτος" ήταν ο Κώστας Καραμανλής αλλά έδειξε αδυναμία να καταλάβει πού θα οδηγούσε η ασυδοσία που επέτρεψε να προβεί ο κομματικός μηχανισμός σε σχέση με τις κρατικές δαπάνες και όταν κατάλαβε το πρόβλημα προτίμησε να πετάξει την "καυτή" πατάτα στον ΓΑΠ που έβλεπε την ατυχία του για τύχη...
Ο Αλέξης Τσίπρας σε ποια κατηγορία από τις παραπάνω ανήκει;
Ο κ. Τσίπρας φαίνεται να είναι μια ολόκληρη κατηγορία από μόνος του.
Το 2015 πόνταρε πως με πρόσωπα σαν τον Βαρουφάκη, την Κωνσταντοπούλου, τον Λαφαζάνη, τον Γ. Πάντζα και τον Στάθη Παναγούλη θα εκβιάσει την Ευρώπη να μας παρακαλάει να μας δανείσει χωρίς μνημόνια εξορθολογισμού και απάλειψης των αιτιών της χρεοκοπίας μας...
Φυσικά "σπάσαμε τα μούτρα μας" με κόστος δεκάδες επιπλέον δισ. ευρώ.
Το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο "Η τελευταία μπλόφα" των Βαρβιτσιώτη-Δενδρινού, είναι χαρακτηριστικό: "Τον Μάρτιο του ‘15 ήρθε στην Αθήνα, κατ’ εντολήν Γιούνγκερ και Μέρκελ, ο Τόμας Βίζερ, επικεφαλής του EuroWorking Group, για να προετοιμάσει τον Τσίπρα και την ομάδα του ενόψει της συνάντησης με την Μέρκελ.
Φτάνει στο σπίτι του Βαρουφάκη, όπου ήταν επίσης οι Δραγασάκης, Σταθάκης, Χουλιαράκης και Θεοχαράκης που είχε οριστεί εκπρόσωπος της Ελλάδας στο EuroWorking Group.
"Κανείς δεν έδειχνε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από τα όσα τους είχα πει, ενώ οι περισσότεροι ήταν ήδη ζαλισμένοι από τα κρασιά και την κρητική ρακί που είχαν καταναλώσει".
Ο Βίζερ περίμενε ότι τουλάχιστον κάποιος θα κρατούσε σημειώσεις. Αλλά κανείς δε φάνηκε να το θεωρεί απαραίτητο.(….) Η βραδιά πέρασε με τον κ. Θεοχαράκη να θέλει να μάθει από τον κ. Βίζερ αν ήταν συγγενής κάποιου διακεκριμένου παλαιού αυστριακού οικονομολόγου και τον τελευταίο να αναρωτιέται μήπως είχε ταξιδέψει άσκοπα στην Αθήνα".
Χαρακτηριστικό είναι επίσης και το βίντεο που κυκλοφορεί από τη συνάντηση του κ. Τσίπρα και του επιτελείου του με την κ. Μέρκελ και το επιτελείο της όπου οι δικοί μας ανακαλύπτουν πως δεν έχουν πάρει μαζί κάποιο κίτρινο φάκελο και ο ένας ρωτάει τον άλλο πού να βρίσκεται...
Ο κ. Τσίπρας ήταν και "μπαλκονάτος" και έγραφε στο "γυαλί" και επιπλέον ήταν και αυτοδημιούργητος καθώς δεν καταγόταν από τζάκι. Αποδείχτηκε όμως ο χειρότερος όλων καθώς εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως δεν διέθετε αντίληψη πολιτική και γενικότερη καθώς και ηθικό σθένος.
Το χειρότερο είναι πως δεν είχε επίγνωση αυτής της κατάστασης, όπως δεν είχε επίγνωση πως οι παροιμίες καθώς έχουν αλληγορικά νοήματα δεν ενδείκνυνται να μεταφράζονται σε ξένες γλώσσες, ειδικά από ημιμαθείς ομιλητές τους...
Καμία από τις στρατηγικές εκτιμήσεις και επιλογές που έκανε ο κ. Τσίπρας τα τελευταία χρόνια δεν του βγήκε, ενώ ο ναρκισσισμός και η υπερβολική αυτοπεποίθηση δεν του επέτρεψαν στο τέλος της θητείας του να αντιληφθεί τη διαφορά με την οποία προηγούνταν στις Ευρωεκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Στρατηγικές επιλογές όπως η περήφανη διαπραγμάτευση έκλεισαν τις τράπεζες, επέβαλαν capital control και μας χρέωσαν επιπλέον με δεκάδες δισ. Ευρώ (δυνητικά ως κόστος ευκαιρίας με εκατοντάδες δισ.). Μεθοδεύσεις όπως η Novartis απειλούν να γυρίσουν μπούμερανγκ και να επιφέρουν ποινές μέχρι την εσχάτη των ποινών που προβλέπει το σύνταγμα...
Έτσι ενώ από την περίοδο Σημίτη μπορεί να μείνουν στο συλλογικό υποσυνείδητο τα σπίτια του Άκη και του Γιάννου, όμως θα υπάρχουν για δεκαετίες το ευρώ, το Μετρό, η Γέφυρα, η Αττική Οδός κλπ.
Από την περίοδο Τσίπρα τι θα μείνει εκτός από τις εικόνες με τις κρυφές διακοπές στο σκάφος του εφοπλιστή, τις βόλτες Καμμένου με την νέα θαλαμηγό και την προαγωγή της συζύγου από δασκάλα σε καθηγήτρια πανεπιστημίου;
Το μείγμα ναρκισσισμού, αυτοπεποίθησης και αμάθειας αλλά κυρίως της άγνοιας των αδυναμιών του, καθιστούν τον κ. Τσίπρα μια από τις χειρότερες περιπτώσεις που κυβέρνησαν ποτέ αυτή τη χώρα.
Capital
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου