Ο μύθος του φόβου του λευκού αναπτήρα

Οι απαρχές του παράξενου μύθου
Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από το κάπνισμα. Μερικοί, μόλις ανοίξουν ένα νέο πακέτο, γυρνάνε ένα τσιγάρο ανάποδα για τύχη. Άλλοι πιστεύουν ότι όταν ανάβουν τρία τσιγάρα από το ίδιο σπίρτο είναι κακή τύχη. Υπάρχουν όμως και αυτοί που πιστεύουν ότι το αν χρησιμοποιήσουν έναν λευκό αναπτήρα είναι μεγάλη ατυχία, μια δεισιδαιμονία που ευδοκιμεί ανάμεσα στους
καπνιστές, παρόλο που είναι... ανόητη.
Ακόμα και σήμερα, δεν είναι ασυνήθιστο να συναντάμε καπνιστές που δεν αγοράζουν λευκούς αναπτήρες, ούτε τους χρησιμοποιηούν, ακόμη κι αν ένας λευκός αναπτήρας ανήκει σε κάποιον άλλο. Μερικοί δε θέλουν να βρίσκονται καν στο δωμάτιο όταν κάποιος χρησιμοποιεί λευκό αναπτήρα.

Πώς όμως ξεκίνησε αυτός ο θρύλος;
Η πιο συνηθισμένη ιστορία καταγωγής πίσω από αυτόν τον μύθο είναι δεμένη με έναν άλλο δημοφιλή αστικό μύθο. Το αποκαλούμενο "27 Club" περιλαμβάνει νέους καλλιτέχνες και μουσικούς -τον Τζιμ Μόρισον, την Τζάνις Τζόπλιν και τον Τζίμι Χέντριξ- που όλοι πέθαναν στα 27 τους. Γύρω από το 27 Club περιστρέφονται κάμποσες δεισιδαιμονίες, μια από τις οποίες είναι ότι οι μουσικοί -καθώς και ο Κερτ Κομπέιν που μπήκε αργότερα στο club- είχαν όλοι τους λευκούς αναπτήρες όταν πέθαναν.

Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.

                     
Ο μύθος δεν στέκει καθώς, δεν υπήρχαν λευκοί αναπτήρες μιας χρήσης στην εποχή των θανάτων των Χέντριξ, Τζόπλιν και Μόρισον. Ενώ οι αναπτήρες μιας χρήσης δεν ήταν ανήκουστοι, ο λευκός αναπτήρας Bic -που έχει να κάνει με τον μύθο- δε θα εμφανιζόταν πριν από το 1973. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι υπήρχαν λευκοί αναπτήρες όταν αυτοί οι μουσικοί πέθαναν. Στην περίπτωση του Κομπέιν, του οποίου ο θάνατος συνοδεύτηκε από αρκετές φωτογραφίες από τη σκηνή, υπήρχαν μερικοί αναπτήρες, αλλά κανένας δεν ήταν λευκός.

Έτσι, ο μύθους του λευκού αναπτήρα, ακριβώς όπως και εκείνος του 27 Club, έχει ένα είδος μυστικισμού.
Μια άλλη -πιο μπανάλ προέλευση του μύθου- πηγαίνει πίσω στις πρώτες μέρες των αναπτήρων Bic, που έβγαιναν μόνο σε δύο χρώματα -το λευκό και το μαύρο- και ότι οι λευκοί αναπτήρες έδειχναν σαφέστερα στοιχεία παράνομης χρήσης. Έτσι, όταν οι χρήστες μαριχουάνας χρησιμοποιούσαν λευκούς αναπτήρες για να συμπιέσουν τα μπολ τους, ο αναπτήρας λερωνόταν με στάχτη και ρητίνη, την οποία χρησιμοποιούσαν οι αστυνομικοί για τους πιάσουν. Έτσι, οι αναπτήρες έγιναν κακή τύχη.
Όμως, και εδώ, το πρόβλημα είναι ότι οι αναπτήρες Bic έβγαιναν σε περισσότερα από δύο χρώματα, ακόμη και στις πρώτες μέρες τους -σίγουρα υπήρχε κίτρινος, που μοιάζει πολύ με το χρώμα στο κλασικό λογότυπο της εταιρείας.

Σημασία δεν έχει αν υπάρχει ή όχι κάποια αλήθεια στο ότι έχει να κάνει με τον λευκό αναπτήρα καθώς, όσοι πιστεύουν το μύθο θεωρούν ότι είναι αλήθεια.
από: atlas obscura
Από το 3otiko