των μόρτηδων των καλντεριμιτζούδων...
Και λοιπόν άνθρωποι ήταν και αυτοί και μάλιστα της διπλανής πόρτας
στην κυριολεξία και αρκετές φορές στην ίδια αυλή.
Δίπλα και ο Βούθουλας η Ακαδημία Πλάτωνος ...
Δεν χωρούσαν όλοι στο Μεταξουργείο πηγαινοερχόντουσαν ...
Τα τραβεστί στο φόρτε τους με το δικό τους κλάμπ την θρυλική Χαβάη
και δίπλα και απέναντι σπίτια με καθημερινούς ανθρώπους.
Επίσκεψη σε φιλικό σπίτι απόγευμα...
Μόλις μπαίναμε μέσα έκλειναν οι οικοδεσπότες τα πατζούρια
για να μην βλέπουμε το θέαμα απέναντι.
"Και πού να πάμε;"
Έλεγαν οι φουκαράδες που είχαν συνηθίσει με τα τεκταινόμενα...
Καυγάδες...μαχαιρώματα...φωνές και τι να σου κάνει η άμεση δράση
που συνήθως πήγαινε εκεί με ασθενοφόρο.
Στην γειτονιά τώρα...
Από την μαγική αυλή περάσανε τέτοια άτομα και δεν ήταν λίγες οι επισκέψεις
της Αστυνομίας.
Ένας συγκάτοικος μπαινόβγαινε στις φυλακές ΑΒΕΡΩΦ τότε στους
Αμπελόκηπους για χρήση χασίς.
Κάθε φορά του έψαχναν το δωμάτιο....ήρεμος αυτός....
Μάζευε τα μπογαλάκια του και έμπαινε στην κλούβα....
"...κυρά Σταυρούλα θα στα πλερώσω τα νοίκια..."
Τον λυπότανε η σπιτονοικοκυρά και τον ξαναμάζευε όταν έβγαινε.
Εκεί και μια "εργαζόμενη"σε "σπίτι"στο Μεταξουργείο....ερχότανε
ένα Αμερικάνικο μεγάλο αυτοκίνητο και την έπαιρνε κάθε απόγευμα
για να την πάει στην "δουλειά"....με οδηγό τον "αγαπητικό".
Το μαύρο πρόβατο για την γειτονιά....δεν την ήθελαν οι γυναίκες
γιατί φοβόντουσαν τους άντρες τους που την κοιτούσαν σαν Χιώτικο
λουκούμι όταν περνούσε στον δρόμο αεράτη.
Τα περισσότερα παιχνίδια τα είχα από αυτή.
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου