Tην προδοσία πολλοί αγάπησαν τον προδότη ουδείς

Όταν εκτοξεύεσαι μακράν της πραγματικότητας. Ιδιαιτέρως αν είσαι πολιτικός, τότε στο τέλος θα προσγειωθείς ανώμαλα και θα γκρεμοτσακιστείς.

Η περίπτωση του Πάνου Καμμένου είναι χαρακτηριστική, αποκαλυπτική, καταλυτική και αυτοκαταστροφική.
Όλα αυτά τα καταλαβαίνει καθένας που εξακολουθεί να βαδίζει με τα δύο πόδια προς τα κάτω, ακόμα κι αν εξακολουθεί να ψηφίζει ΑΝ.ΕΛ. Χωρίς ίχνος φανατισμού,
προκατάληψης, ειρωνείας και χλευασμού. Έχουμε και λέμε...

Ένα λοιπόν. Προφανώς –εκ του αποτελέσματος κρίνοντας-το κόμμα αυτό δεν έχει ρίζες, ούτε κοινωνικές, ιδεολογικές, ακόμα και πολιτικές αναφορές.

Δύο λοιπόν. Πρόκειται για τυχαία συγκόλληση, για άθροισμα πολιτικών χωρίς κοινές αφετηρίες και χωρίς κοινούς, ιδεολογικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Κάτι σαν ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα.

Τρία λοιπόν. Το μοναδικό πράγμα που τους ένωσε ήταν η αντίθεσή τους με το Μνημόνιο. Αλλά όπως αποδείχθηκε στην πορεία, ούτε αυτό ήταν ικανό να τους διατηρήσει με ομοιογένεια και συλλογική πορεία.

Τέσσερα λοιπόν. Εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε πως η αντιμνημονιακή μανία δεν συνιστά στέρεη και ακατανίκητη συγκολλητική ουσία. Με απλά λόγια η άρνηση δεν συνιστά πολιτική. Ούτε κοινή ιδεολογική πορεία. Η κατάφαση ναι. Η άρνηση ποτέ.

Πέντε λοιπόν. Πάλι εκ του αποτελέσματος κρίνοντας. Ολότελα λανθασμένη και εντελώς αυτοκαταστροφική η επιλογή του Πάνου Καμμένου σχετικά με την συμφωνία των Πρεσπών. Πάλι και εδώ έχουμε αρνητική επιλογή.

Έξι λοιπόν. Προφανώς επέλεξε αυτή την στρατηγική πιστεύοντας, ολότελα λανθασμένα, ότι έτσι θα αλιεύσει από το ασυγκράτητο πλήθος των Μακεδονομάχων μερικά ψηφουλάκια και έτσι θα καταφέρει να προσεγγίσει το ποσοστό του 3% ώστε στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση να δρασκελίσει, και πάλι, το κατώφλι της Βουλής.

Εφτά λοιπόν. Έτσι από τη μια η αντιμνημονιακή στρατηγική του μετατράπηκε σε κωλοτούμπα κανονική. Και από την άλλη η τυφλή διαφωνία του εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών τον παγίδευσε και πολιτικά τον εκμηδένισε. Γιατί η δική του Μακεδονομαχία κατέληξε σε πανωλεθρία. Και γιατί από την ίδια Μακεδονομαχία θριαμβευτής, εξέρχεται ο Κυριάκος, ο χειρότερος εχθρός του.

Οκτώ λοιπόν. Το αποτέλεσμα είναι θλιβερό. Ο Πάνος Καμμένος αρχηγός ενός ανύπαρκτου κόμματος. Ο Πάνος Καμμένος χωρίς υπουργείο. Και στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση ο Πάνος Καμμένος χωρίς βουλευτική έδρα. Ο Πάνος Καμμένος εντελώς «γυμνός».
Όλη αυτή η διαδρομή και όλες αυτές οι λάθος, οι τραγικές επιλογές συνιστούν τον απόλυτο θρίαμβο των κατηγόρων του, των χλευαστών του, των πάσης φύσεως επικριτών του. Με την συμπεριφορά του ο ίδιος έδωσε το σφυρί και τα καρφιά για να τον «σταυρώσουν» οι αντίπαλοί του.

Εννιά λοιπόν. Άσε το άλλο. Ο Πάνος Καμμένος ως εφαλτήριο για την εκτόξευση του Αλέξη Τσίπρα στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο Πάνος Καμμένος ως εφαλτήριο για την εκτόξευση βουλευτών του κόμματός του σε υπουργικά αξιωμάτα.

Δέκα λοιπόν. Τουτέστιν ο Πάνος Καμμένος αποδείχθηκε όχι μόνο πρόθυμος αλλά και εξαιρετικά χρήσιμος. Τόσο για τον Σύριζα και τον Αλέξη Τσίπρα, όσο για την υπουργοποίηση των βουλευτών του.

Όπως λέει και το ρητό «την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς». Ως εκ τούτου, τον Καμμένο ως αρχηγό κόμματος πολλοί αγάπησαν, τον Καμμένο θεόγυμνο ουδείς! 

Δημήτρης Δανίκας
Πρώτο Θέμα

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου Από το kostasxan