Ο καθένας αφήνει πίσω του το δικό του (μικρότερο ή μεγαλύτερο) ίχνος στην άμμο της ιστορίας. Το ίδιο συνέβη με τον Ράινχαρντ Χάιντριχ, που (αν υπάρχει οποιαδήποτε μορφή συνειδητότητας μετά θάνατο) θα διαπιστώνει ότι έμεινε στη συλλογική μνήμη ως «δήμιος», «χασάπης της Πράγας» και «ξανθό κτήνος». Με τέτοια παράσημα ο
άνθρωπος που επινόησε την «Τελική Λύση» και προοριζόταν για διάδοχος του ίδιου του Χίτλερ, θα είναι τυχερός αν δεν υπάρχει κόλαση εκεί που πήγε μετά το θάνατό του. Δυστυχώς για τα αμέτρητα θύματά του, εκείνα την βίωσαν όσο βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Εκείνη τη λίγη που τους άφησε όταν έπεσαν στα χέρια του.
άνθρωπος που επινόησε την «Τελική Λύση» και προοριζόταν για διάδοχος του ίδιου του Χίτλερ, θα είναι τυχερός αν δεν υπάρχει κόλαση εκεί που πήγε μετά το θάνατό του. Δυστυχώς για τα αμέτρητα θύματά του, εκείνα την βίωσαν όσο βρισκόταν ακόμη εν ζωή. Εκείνη τη λίγη που τους άφησε όταν έπεσαν στα χέρια του.
Η δολοφονία ενός εγκληματία
Την 1η Οκτωβρίου 1946 ολοκληρώνεται η Δίκη της Νυρεμβέργης που στέλνει 12 Ναζί στην αγχόνη. Εάν οι αγωνιστές της «Ελεύθερης Τσεχίας» δεν είχαν καταφέρει να τον στείλουν στον άλλο κόσμο λίγα χρόνια νωρίτερα, είναι βέβαιο πως ο Χάιντριχ θα είχε την τύχη των συνεργατών του, ανεβάζοντας τον αριθμό στο 13.
Ωστόσο η μοίρα είχε άλλα σχέδια για τον «άνθρωπο με τη σιδερένια καρδιά». Παρά την οξυδέρκεια, την τελειομανία και την ψυχρή υπολογιστική ικανότητά του, αδυνατούσε να αντιληφθεί την έκταση του μίσους του λαού προς το πρόσωπό του. Ίσως επειδή λανθασμένα θεωρούσε τον εαυτό του αγαπητό ή πιθανώς θέλοντας να αποδείξει την τόλμη του, κυκλοφορούσε στην Πράγα με ανοιχτή Μερσέντες. Χωρίς καν συνοδεία. Κάτι που στις 27 Μαΐου 1942 εκμεταλλεύτηκαν οι εκπαιδευμένοι στο Λονδίνο Γιόζεφ Γκάμπτσικ και Γιαν Κούμπις. Έπεσαν με αλεξίπτωτο έχοντας μια αποστολή. Να τον στείλουν στον άλλο κόσμο. Και το κατάφεραν.
Ένας «θηλυπρεπής Εβραίος»
Η λεπτή, σχεδόν γυναικεία, φωνή του και οι φήμες περί εβραϊκής καταγωγής ήταν αρκετοί λόγοι για να υποστεί μπούλινγκ ένα παιδί στη Γερμανία του Μεσοπολέμου. Ο Ράινχαρντ Χάιντριχ δεν μπόρεσε να το αποφύγει. Αυτά τα βιώματα, σε συνδυασμό με την αυταρχική παρουσία της μητέρας του, κατηγορούνται πως σε μεγάλο βαθμό έχτισαν την σκληρή και άκαρδη προσωπικότητά του. Ο νεαρός, ο οποίος καταγόταν από οικογένεια μουσικών και ο ίδιος ήταν φανατικός βιολιστής, σύντομα θα αντιλαμβανόταν ότι το λευκό δέρμα, το ψηλό λεπτό παρουσιαστικό και τα ξανθά μαλλιά θα ήταν το διαβατήριό του στη νέα αποχή που έφερνε ο Αδόλφος Χίτλερ. Ήταν ο ιδεώδης Άριος…
Δεν θα έμενε εκεί, όμως. Λειτουργώντας ως νέος Μακιαβέλι, δεν θα σταματήσει να μηχανορραφεί με μοναδικό γνώμονα την προσωπική ανέλιξή του. Από τη μέρα που εντάχθηκε στο Ναζιστικό Κόμμα και τα SS το 1931, μέχρι και το θάνατό του έντεκα χρόνια αργότερα, δεν πέρασε μέρα που οι πράξεις του να μην έκαναν τη Γη ακόμη χειρότερο μέρος. Κι όλα ίσως να ήταν διαφορετικά εάν οι περιπέτειές του με το άλλο φύλο δεν τον είχαν οδηγήσει στην απομάκρυνσή του από τις τάξεις του Ναυτικού. Τα ερωτικά τερτίπια προκάλεσαν την αποπομπή του, γιγαντώνοντας παράλληλα την επιθυμία του να εκδικηθεί τους πάντες.
Βιογραφικό γραμμένο με αίμα
Ακόμη και μια πρόχειρη έρευνα μπορεί να αποδείξει πως ο Χάιντριχ πρωταγωνίστησε σχεδόν σε κάθε έγκλημα κατά την ανθρωπότητας την περίοδο του Ναζισμού. Το όνομά του φιγουράρει στις πιο κομβικές αποφάσεις, στις πλέον ειδεχθείς ενέργειες και περίπου σε όλες τις πράξεις που οδήγησαν τους Ναζί από την κατάληψη της εξουσίας μέχρι το Ολοκαύτωμα.
Τα SS δέχτηκαν με ενθουσιασμό στις τάξεις τους αυτόν τον πιστό στην ιδεολογία του Εθνικοσοσιαλισμού, μνησίκακο μισάνθρωπο. Ήδη τον Δεκέμβριο του ’31 προάγεται στο βαθμό του Ταξίαρχου. Παράλληλα αποκτά τον απόλυτο έλεγχο της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών και αστυνομίας του Ράιχ. Από αυτό το σημείο και μετά, έχοντας υπερεξουσίες (έδινε λογαριασμό μόνο στον Χίτλερ και τον Χίμλερ) μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε. Και σπανίως η θέλησή του δεν σχετιζόταν με το θάνατο ή το βασανισμό άλλων.
Η λίστα των εγκλημάτων
Αν και αρκετοί αποδίδουν την δράση του στο καιροσκοπισμό, τον τυχοδιωκτισμό και τη δίψα του για εξουσία, πολλοί επιμένουν πως ήταν απλά ένας φανατικός αντισημίτης που θα έκανε τα πάντα για την επικράτηση της Άριας Φυλής. Κι όταν λέμε τα πάντα, το εννοούμε…
Το 1933 μαζί με τον «προστάτη» του, Χίμλερ, επιβλέπουν τις συλλήψεις όσων εναντιώνονται στον Χίτλερ. Ήταν τόσες πολλές που «αναγκάζονται» να μετατρέψουν ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο στο Νταχάου σε φυλακές, εγκαινιάζοντας τη φριχτή εποχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Τον Ιούνιο του ’34 έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαβόητη «Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών». Τότε κατάρτισε προσωπικά τη λίστα των στόχων που θα δολοφονηθούν μέσα σε 3 μέρες από τη μυστική αστυνομία. Ενδεικτικό της ασπλαχνίας του ήταν το γεγονός ότι δίχως ενδοιασμούς και τύψεις διέταξε τη θανάτωση ακόμη και του Ερνστ Ρεμ που είχε βαφτίσει τον γιο του…
Προσέφερε τις υπηρεσίες του την εποχή των εκκαθαρίσεων του Ερυθρού Στρατού από τον Στάλιν και μετά την προσάρτηση της Αυστρίας αναλαμβάνει το διωγμό των Εβραίων κατοίκων της. Ακόμη χειρότερα, είναι ο ιθύνων νους πίσω από τη «Νύχτα των Κρυστάλλων». Τη βραδιά της 9ης Νοεμβρίου του 1938 όταν εξαπολύει ένα πρωτοφανές πογκρόμ που έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των εβραϊκής ιδιοκτησίας καταστημάτων, τη σύλληψη 30.000 ανθρώπων και την παράδοση στην πυρά 1.350 συναγωγών. Το πρώτο βήμα προς την «Τελική Λύση».
Πριν υλοποιηθεί αυτή η σκέψη, έστρεψε τις Ειδικές Δυνάμεις του σε μαζικές δολοφονίεςστα εδάφη από τα οποία περνούσε η μπότα του κατακτητή. Μέσα σε ένα διήμερο είχαν εκτελέσει εν ψυχρώ 25.000 άτομα στην Ουκρανία και οι σοκαριστικοί αριθμοί δεν σταματούν εκεί. Μέχρι τον Μάρτιο του ’43 περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι πέφτουν νεκροί με μια σφαίρα στο κεφάλι. Ακόμη και ο Χίμλερ ζητά μια πιο… ανθρώπινη μέθοδο θανάτωσής τους. Και τότε ο Χάιντριχ συλλαμβάνει την ιδέα του θαλάμου αερίων…
Η διάσκεψη της Βάνζεε
«Η Ευρώπη πρέπει να εκκαθαριστεί από τους Εβραίους από την Ανατολή ίσαμε τη Δύση». Με αυτή τη φράση ο Χάιντριχ κήρυξε την έναρξη των εργασιών της διάσκεψης της Βάνζεε. Εκεί όπου παρουσίασε την έκθεσή του για την «Τελική Λύση», όπως του είχε ζητηθεί. Με βάση τους υπολογισμούς και τα σχέδια που παρουσίασε, 11.000.000 άνθρωποι χαρακτηρίστηκαν «εμπλεκόμενα άτομα» και ουσιαστικά από εκείνη τη μέρα ζούσαν με μια θανατική καταδίκη να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια τους.
Η καταναγκαστική εργασία, τα στρατόπεδα συγκεντρώσης, οι μαζικές εκτελέσεις και η φυσική εξόντωση ολόκληρων πληθυσμών ήταν μερικές μόνο από τις δράσεις που θα οδηγούσαν σε αυτό που η ανθρωπότητα σήμερα ονομάζει «Ολοκαύτωμα».
Ο θάνατος
Στα «παράσημα» του Χάιντριχ συμπεριλαμβάνεται ακόμη και η πρώτη σύρραξη στο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε ηγηθεί της «Επιχείρησης Τάνενμπεργκ». Έστησε μια υποτιθέμενη πολωνική επίθεση χρησιμοποιώντας αιχμαλώτους του στρατοπέδου Ζαχσενχάουζεν, οι οποίοι υποδύθηκαν τους Πολωνούς στρατιώτες και εκτελέστηκαν αμέσως μόλις έπαιξαν το ρόλο τους.
Το γεγονός αυτό άνοιξε το δρόμο για την γερμανική επίθεση και πλέον όταν οι Ναζί ζούσαν στην παραζάλη των συνεχόμενων στρατιωτικών επιτυχιών, ο Χίτλερ δεν ξέχασε τον «πιστό» Χάιντριχ. Πολλοί μάλιστα έβλεπαν στον πρόσωπό του τον ιδανικό διάδοχο του Φύρερ. Ήταν σκληρός, αδυσώπητος, άκαρδος, τελειομανής. Ο ίδιος ο Αδόλφος ίσως τον προετοίμαζε ορίζοντάς τον «Προστάτη του Ράιχ στην Τσεχοσλοβακία». Εκεί όπου ο Χάιντριχ θα μεταβεί με την αγαπημένη πράσινη Μερσέντες του. Θα κερδίσει το προσωνύμιο «Χασάπης της Πράγας» και αργότερα θα συναντήσει τους εκτελεστές του.
Τα δάκρυα του Χίτλερ και η σφαγή του Λίντιτσε
Όταν πληροφορήθηκε το θάνατο του συνεργάτη του ο Χίτλερ έκλαψε και παρομοίωσε την απώλεια με ήττα σε πεδίο της μάχης. Στον επικήδειο τον χαρακτήρισε «άντρα με σιδερένια καρδιά» και αγκάλιασε τα ορφανά παιδιά του. Μετά ήρθε η ώρα της εκδίκησης.
Στο Λίντιτσε, περιοχή που κατηγορήθηκε ότι προσέφερε καταφύγιο στους Τσεχοσλοβάκους μαχητές, συντελείται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου. Τρεις αξιωματικοί και 20 στρατιώτες αναλαμβάνουν να εκτελέσουν όλους τους άντρες πάνω από 16 ετών. Εκτελούνται 172 άτομα και ακολουθούν άλλοι 11 εργάτες ενός κοντινού ορυχείου αλλά και 15 συγγενείς των αλεξιπτωτιστών. Την ίδια τύχη έχουν 71 γυναίκες. Άλλες 184 οδηγούνται στο στρατόπεδο του Ράβενσπρικ, από όπου 41 δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Το χωριό παραδίδεται στις φλόγες και σβήνεται από τον χάρτη. Ανάλογο τέλος έχει και η διπλανή κωμόπολη της Λέζακι.
Η τελευταία πράξη του δράματος θα παιχτεί στις 24 Οκτωβρίου 1942. Με διαταγή του Χίμλερ εκτελούνται σε θάλαμο αεριών άλλοι 242 άνθρωποι από την ευρύτερη περιοχή. Τα κεφάλια των Γκάμπτσικ και Κούμπις εκτίθενται μπηγμένα σε παλούκια ως υπενθύμιση της μοίρας όποιου αντιστέκεται στο Ράιχ. Τη μοίρα όσων σήκωναν παράστημα στο Ναζισμό και τους «επιφανείς» εκπροσώπους του, σαν το «ξανθό κτήνος»…
Ευτυχώς η ανθρωπότητα είχε διαφορετική γνώμη…
Από το tromaktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου