Αθήνα σωτήριον έτος 1958 και η Υβόν Σανσόν ψωνίζει από περίπτερο
εκείνης της εποχής.
Πανέμορφη ηθοποιός Γαλλοτουρκικής καταγωγής οι παλιοί την θυμούνται
στην ταινία "Μια ζωή την έχουμε"με τον Τάκη Χόρν και δεσμοφύλακα
τον Βασίλη Αυλωνίτη.
Κοντεύω να
μάθω απ΄έξω τις ατάκες της ταινίας....
Θα μείνω στο περίπτερο εκείνων των χρόνων....
Με μπογιά έχει γράψει ο περιπτεράς....ΕΝΤΑΥΘΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΝ....
Τα έβαζε σε ένα τετράδιο ανάλογα με την αξία και αν δεν ήξερες τι έπρεπε να αγοράσεις για να κολλήσεις στην αίτηση σε βοηθούσε εκείνος.
Χωρίς χαρτόσημο στο πορτοφόλι δεν έμπαινες σε Δημόσια Υπηρεσία....
Και στον γκισέ στο πρωτόκολλο σκηνές απείρου κάλους...
Το χαρτόσημο περνούσε πρώτα από την γλώσσα για υγρασία και στην συνέχεια
το κολλούσε στην αίτηση και το στούμπαγε χτυπώντας το για να κολλήσει καλά
ενώ ο υπάλληλος αν είχε όπλο ήταν σίγουρο ότι θα καθάριζε τον αιτούντα.
Πίσω στο περίπτερο....
Τα πάντα είχε από τα χρειαζούμενα εκείνων των χρόνων...
Κορδόνια για τα παπούτσια...τσατσάρες....φουρκέτες....παραμάνες...καρφίτσες....
ΚΑΜΕΛ ...οδοντόπαστες που τότε τις ζητούσαν ...ΚΟΛΥΝΟΣ....
Δεν είχε σημασία αν εννοούσε ΚΟΛΛΓΚΕΪΤ ο πελάτης.
Μπριγιόλ για τα μαλλιά....
Βλέποντας τις εφημερίδες θυμήθηκα τους αριστερούς εκείνων
των χρόνων ή καλύτερα τους
κομμουνιστές όπως τους έλεγαν για να ακούγεται βαρύτερα σαν κατηγόρια.
Ο εμφύλιος-συμμοριτοπόλεμος μπορεί να είχε τελειώσει αλλά τα τραύματα που άφησε περάσανε πολλά χρόνια για να επουλωθούν και να ακούγεται η λέξη κομμουνιστής φυσιολογικά και χωρίς να σου λέει ο διπλανός...μίλα σιγότερα.
Πήγαινε λοιπόν ο αριστερός στην γειτονιά να αγοράσει την αριστερή εφημερίδα στο περίπτερο και την δίπλωνε και την έβαζε κάτω από την μασχάλη.
Βέβαια ο δημόσιος υπάλληλος δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει τέτοια απερισκεψία.
Και τώρα κάθομαι και σκέφτομαι....
εκείνης της εποχής.
Πανέμορφη ηθοποιός Γαλλοτουρκικής καταγωγής οι παλιοί την θυμούνται
στην ταινία "Μια ζωή την έχουμε"με τον Τάκη Χόρν και δεσμοφύλακα
τον Βασίλη Αυλωνίτη.
Κοντεύω να
μάθω απ΄έξω τις ατάκες της ταινίας....
Θα μείνω στο περίπτερο εκείνων των χρόνων....
Με μπογιά έχει γράψει ο περιπτεράς....ΕΝΤΑΥΘΑ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΝ....
Τα έβαζε σε ένα τετράδιο ανάλογα με την αξία και αν δεν ήξερες τι έπρεπε να αγοράσεις για να κολλήσεις στην αίτηση σε βοηθούσε εκείνος.
Χωρίς χαρτόσημο στο πορτοφόλι δεν έμπαινες σε Δημόσια Υπηρεσία....
Και στον γκισέ στο πρωτόκολλο σκηνές απείρου κάλους...
Το χαρτόσημο περνούσε πρώτα από την γλώσσα για υγρασία και στην συνέχεια
το κολλούσε στην αίτηση και το στούμπαγε χτυπώντας το για να κολλήσει καλά
ενώ ο υπάλληλος αν είχε όπλο ήταν σίγουρο ότι θα καθάριζε τον αιτούντα.
Πίσω στο περίπτερο....
Τα πάντα είχε από τα χρειαζούμενα εκείνων των χρόνων...
Κορδόνια για τα παπούτσια...τσατσάρες....φουρκέτες....παραμάνες...καρφίτσες....
ΚΑΜΕΛ ...οδοντόπαστες που τότε τις ζητούσαν ...ΚΟΛΥΝΟΣ....
Δεν είχε σημασία αν εννοούσε ΚΟΛΛΓΚΕΪΤ ο πελάτης.
Μπριγιόλ για τα μαλλιά....
Βλέποντας τις εφημερίδες θυμήθηκα τους αριστερούς εκείνων
των χρόνων ή καλύτερα τους
κομμουνιστές όπως τους έλεγαν για να ακούγεται βαρύτερα σαν κατηγόρια.
Ο εμφύλιος-συμμοριτοπόλεμος μπορεί να είχε τελειώσει αλλά τα τραύματα που άφησε περάσανε πολλά χρόνια για να επουλωθούν και να ακούγεται η λέξη κομμουνιστής φυσιολογικά και χωρίς να σου λέει ο διπλανός...μίλα σιγότερα.
Πήγαινε λοιπόν ο αριστερός στην γειτονιά να αγοράσει την αριστερή εφημερίδα στο περίπτερο και την δίπλωνε και την έβαζε κάτω από την μασχάλη.
Βέβαια ο δημόσιος υπάλληλος δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει τέτοια απερισκεψία.
Και τώρα κάθομαι και σκέφτομαι....
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μας Κυβερνήσανε επαγγελματίες κεντροδεξιοσοσιαλ(η)στές πολιτικοί....
και είδαμε την τύχη μας ....φυσικά με την ψήφο μας.
Τελευταία μας Κυβερνούν επαγγελματίες αριστεροί συνδικαλιστές....
με την ψήφο μας....
Ας περιμένουμε να δούμε την νεκροψία!
Από το pisostapalia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου