Τo πόλτεργκαϊστ της οδού Μωρεάς, στο Κουκάκι, το 1936…

Στη συνοικία Κουκάκι, στην οδό Μωρεάς, διέμενε ένας νεαρός μαθητής 16 ετών μαζί με την οικογένειά του. Αυτός ο νεαρός είχε αναστατώσει όχι μόνο ολόκληρη τη συνοικία, αλλά, παράλληλα, είχε προκαλέσει κατάπληξη, διέγερση κι αναταραχή στον επιστημονικό κόσμο των ψυχικών ερευνών.
Ο νεαρός αυτός καταλαμβανόταν τακτικά από νευρικούς σπασμούς και παρουσίαζε εξόχως ισχυρά τηλεκινητικά φαινόμενα. Οδηγούμενος από μυστηριώδεις δυνάμεις, κλεινόταν στο δωμάτιό του και συνομιλούσε, όπως τουλάχιστον
ισχυριζόταν, με πασίγνωστο αποθανόν ιστορικό πρόσωπο. Πριν από τη μακάβρια αυτή συνομιλία, προηγούνταν και έπονταν ανεξήγητοι κρότοι και ανατριχιαστικοί τριγμοί, που έμοιαζαν άλλοτε με καλπασμό αλόγων, άλλοτε με θορυβώδεις μετακινήσεις επίπλων και άλλοτε, πάλι, με επικίνδυνα δυνατό σεισμό. Η παράδοξη συνομιλία διαρκούσε περίπου μια ώρα και πλέον, ενώ ακούγονταν ευκρινώς οι φωνές δύο διαφορετικών συνομιλητών.
Από τις πάμπολλες αφηγήσεις των οικείων του νέου, των γειτόνων και των φίλων του, αλλά και του ιδίου, εξακριβώθηκαν τα εξής:
Τα μυστηριώδη φαινόμενα άρχισαν να συμβαίνουν στον 16χρονο Άγγελο Γουλανδρή δύο μήνες νωρίτερα, τον Ιούλιο του 1936, στο σπίτι του στην οδό Μωρεάς, στο Κουκάκι. Εκείνη τη χρονική περίοδο, είχε προσβληθεί από κάποια άγνωστη ασθένεια και αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο, όπου φοιτούσε. Οι γονείς του Άγγελου δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν με κανέναν τρόπο την περίεργη νόσο, αν και οι θεράποντες ιατροί του τους διαβεβαίωσαν ότι ο νεαρός ήταν διανοητικώς και σωματικώς υγιής.

Το σπίτι της οδού Μωρεάς, στο Κουκάκι, στο οποίο εκτυλίχθηκαν τα περίεργα φαινόμενα, το 1936

Εν τούτοις, δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα και μεταξύ 11ης και 12ης νυκτερινής ώρας, ο Άγγελος Γουλανδρής καταλαμβανόταν από ανησυχία και μετέβαινε εσπευσμένα στο δωμάτιό του, όπου κλεινόταν μόνος του. Από το δωμάτιό του, τότε, άρχιζαν να ακούγονται αινιγματικοί θόρυβοι και μια αλλόκοτη συνομιλία μεταξύ του νεαρού και κάποιου άλλου ατόμου. Επί μία ώρα, ο διάλογος αυτός παρατεινόταν και έληγε με κρότους, συρσίματα, εκσφενδονισμούς και ορυμαγδό. Έπειτα, ο νέος εξερχόταν ατάραχος και αφηγούνταν στους γονείς τους όλα όσα είχαν ειπωθεί λεπτομερώς, χωρίς να δείχνει ούτε καν τρομαγμένος ή έστω προβληματισμένος.
Τον τελευταίο καιρό, ο Άγγελος Γουλανδρής καταλαμβανόταν όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα από τα μυστηριώδη αυτά φαινόμενα και οι γονείς του, εξαιρετικά ανήσυχοι για την υγεία του παιδιού τους, ειδοποίησαν τον γνωστό παθολόγο της εποχής, Υφηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κύριο Πετζετάκη, ο οποίος τον εξέτασε σχολαστικά και παρακολούθησε ολόκληρη την εκδήλωση των φαινομένων, όπως επίσης και ο Πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, Άγγελος Τανάγρας.

Άγγελος Τανάγρας (07/03/1877 – 05/02/1971)

Σημειωτέον, όσοι παρακολούθησαν την εκδήλωση των φαινομένων, βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο, ενώ έξω από την οικία συνωστιζόταν πλήθος κόσμου. Μάλιστα, μια νύχτα, που ο 16χρονος είχε επιδοθεί παθιασμένα στην ιδιότυπη αυτή συζήτηση με το προσφιλές του πνεύμα, διέκοψε τον διάλογο και εξήλθε από την κάμαρά του απότομα, για να ειδοποιήσει την Αστυνομία, ώστε να απομακρύνει τους συγκεντρωμένους περίεργους. Έπειτα, ξαναμπήκε ήρεμα στο δωμάτιό του, για να συνεχίσει απρόσκοπτα τη συνομιλία με το φάντασμα, που τον επισκεπτόταν διαρκώς.
Ο Άγγελος Γουλανδρής εξιστορούσε στην οικογένεια και στους φίλους του όλα όσα του συνέβαιναν με κάθε απίθανη λεπτομέρεια:

Ενώ κάθομαι με τους δικούς μου τα βράδια, με καταλαμβάνει μια ακατανίκητη επιθυμία να κλειστώ στο γραφείο μου. Αυτό μου συμβαίνει πάντοτε μεταξύ 11 και 12 τη νύχτα. Όταν μπαίνω στο δωμάτιό μου και κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου, ακούω κρότους, σαν να κινούνται τα έπιπλα και να τρίζει το σπίτι συθέμελα. Ταυτοχρόνως, ένα φωτεινό τόξο παρουσιάζεται μπροστά μου, ενώ αισθάνομαι να παραλύουν τα πόδια μου. Το φωτεινό τόξο παίρνει σιγά-σιγά τη μορφή ενός νεκρού προσώπου, περιβεβλημένο με φωταύγειες. Οι κρότοι, τότε, σταματούν και ο νεκρός μου απευθύνει τον λόγο. Πολλές φορές τον χαιρέτησα δια χειραψίας. Έσφιξα το χέρι του! Ήταν πραγματικό! Μου δίνει συμβουλές για τη ζωή και τα μαθήματά μου, ενώ μου υπαγορεύει και διάφορες οδηγίες, τις οποίες καταγράφω στα τετράδιά μου. Το πρόσωπό του στέκεται απέναντί μου ακίνητο και φωτίζεται με δικό του φως. Το βλέπω καθαρά, όπως βλέπω έναν κοινό άνθρωπο. Όταν ολοκληρωθεί η κουβέντα μας, οι κρότοι επαναλαμβάνονται και καθώς η μορφή του χάνεται, τα μέλη αρχίζουν να ξεμουδιάζουν.

Ο Άγγελος Τανάγρας, ο οποίος είχε κληθεί από την οικογένεια, προκειμένου να δώσει μια εξήγηση για τα όσα ακατανόητα διαδραματίζονταν, δήλωσε ότι επρόκειτο περί συνήθων τηλεκινητικών φαινομένων και ότι θα έπρεπε να γίνει αντιληπτό και ξεκάθαρο, εάν η δεύτερη φωνή που ακουγόταν, προερχόταν από ασυνείδητη εγγαστριμυθία του νεαρού ή από κάποια εκτοπλασματική φωνή, οπότε και θα είχε μέγιστο επιστημονικό ενδιαφέρον.
Ο Υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κύριος Πετζετάκης, ερωτηθείς σχετικώς, παρέσχε τις ακόλουθες επεξηγήσεις:

Πριν λίγο καιρό, κλήθηκα όντως, για να εξετάσω τον νεαρό Άγγελο Γουλανδρή. Πρόκειται περί ατόμου καλής υγείας και άριστης διανοητικής κατάστασης, εφόσον εξετάζεται σε κατάσταση νηφαλιότητας. Όμως, σε ορισμένες στιγμές, παρουσιάζει διαταραχές του νευροφυτικού συστήματος. Καταλαμβάνεται, δηλαδή, αιφνιδίως από μυϊκούς σπασμούς, ιδιαιτέρως στους μύες του βραχίονα.
Εξεταζόμενος μετά τα φαινόμενα, εμφανίζει ταχυκαρδία μεγάλου βαθμού, η οποία διαρκεί για μισή ώρα μετά την ιδιάζουσα συνομιλία. Έτσι, προκειμένου να έχουμε μια αποκρυσταλλωμένη επιστημονικώς εικόνα για την κατάστασή του, αποφασίσαμε να τοποθετήσουμε μικρόφωνο εντός του δωματίου του και φωτογραφική μηχανή, ώστε να απαθανατιστεί ενδεχομένως το φωτεινό τόξο, που προηγείται, κατά την ομολογία του 16χρονου μαθητή, της φωτεινής μορφής του ιστορικού προσώπου, που ισχυρίζεται ότι του παρουσιάζεται, αλλά η οικογένεια Γουλανδρή αρνήθηκε επιμόνως.
Πάντως, κατά τη γνώμη μου, πρόκειται περί συνήθων τηλεκινητικών φαινομένων. Το επιστημονικώς ενδιαφέρον, εν προκειμένω, είναι το ζήτημα της δεύτερης φωνής. Διότι δεν γνωρίζουμε, εάν πρόκειται περί ασυνειδήτου εγγαστριμυθίας, εμφανιζόμενης κατά τη στιγμή της έκστασης υπό την οποία βρισκόταν ο νεαρός ή πρόκειται περί εκτοπλασματικής φωνής, πράγμα που θα ήταν ενδιαφέρον επιστημονικώς να βεβαιωθεί.

Στην οικία της οικογένειας Γουλανδρή, που βρισκόταν επί των οδών Βεΐκου και Μωρεάς, διέμεναν και οι οικογένειες Σκαδαρέση και Γεωργίου, οι οποίες εξιστορούσαν τα καταπληκτικά φαινόμενα με ειλικρινή τρόμο.
Πίστευαν ότι επρόκειτο περί στοιχειών και φαντασμάτων. Μάλιστα, η κυρία Σκαδαρέση απέδιδε μια μεγάλη ρωγμή στην οροφή του δωματίου της ως προερχόμενη από το συνεχές τρίξιμο από το διπλανό σπίτι της οικογένειας Γουλανδρή. Ανέφερε ότι κάθε φορά που παρουσιαζόταν το φάντασμα στον νεαρό Άγγελο, τα παράθυρα και οι πόρτες του σπιτιού ανοιγόκλειναν μόνες τους και ότι ολόκληρο το οίκημα συγκλονιζόταν από τα θεμέλια έως και την οροφή του, ενώ τα παιδιά ξυπνούσαν τρομοκρατημένα.

Ο δεκαεξάχρονος μαθητής, Άγγελος Γουλανδρής, πρωταγωνιστής των παράξενων φαινομένων

Γείτονες, οι οποίοι παρακολουθούσαν τα απίστευτα αυτά φαινόμενα έξω από το δωμάτιο του Άγγελου Γουλανδρή, βεβαίωναν ότι ακούγονταν ευκρινέστατα οι ομιλίες, μαζί με αλλόκοτους θορύβους και ότι από τις σχισμές των παραθυρόφυλλων, διέκριναν πεντακάθαρα ένα κατάφωτο λευκό προπέτασμα στο εσωτερικό του χώρου

Τα φαινόμενα εξακολουθούσαν να λαμβάνουν χώρα, ενώ η οικογένεια του 16χρονου μαθητή βρισκόταν σε απόλυτη απόγνωση. Οι επιστήμονες συνέχιζαν να επισκέπτονται την πολύπαθη οικία του Άγγελου Γουλανδρή, προκειμένου να δώσουν πλήρη εξήγηση και δυνατή λύση στα τρομακτικά αυτά φαινόμενα.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 12/09/1936…

Από το strangepress

loading...