Έχει την πλάκα του το γεγονός ότι από τα μεγάλα οράματα, για το ποια Ευρώπη ήθελαν και πως θα την άλλαζαν (τι νέοι που φτάσαμεν εδώ», που θα έλεγε ο ποιητής), να περιορίζονται πλέον στις ταπεινές φιλοδοξίες μιας μικροαστικής κυβέρνησης, που βεβαιώνει περί μη περικοπής των συντάξεων (που οι ίδιοι νομοθέτησαν) και των υποσχέσεων για κάποιες αναιμικές ελαφρύνσεις.
Η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφερε τη δική της τραγωδία, και κάθε τραγωδία, ξέρουμε από
παλιά, εξιλεώνεται από μια κάθαρση. Αλλά ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν κινδυνεύουν από τίποτα. Έχουν ως ασπίδα την αδιαφορία του λαού!
Τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου, με την επιστροφή του κόσμου στις εστίες του, άρχισαν και οι πρώτες έρευνες κοινής γνώμης. Ανολοκλήρωτες και φυσικά ανεπεξέργαστες ακόμη. Πάντως οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν το αναμενόμενο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει την εξουσία, αλλά δεν θα καταρρεύσει. Παράλληλα οι πρώτες εντυπώσεις δείχνουν ότι βγαίνει σχετικώς τσουρουφλισμένος αλλά όχι «εγκαυματίας» από την τραγωδία στο Μάτι.
Ο λόγος οφείλεται και στην συγκυρία. Παραδομένοι οι πολίτες τη ραστώνη των διακοπών, έμαθαν, άκουσαν, είδαν φευγαλέα, αλλά δεν βίωσαν τραυματικά το ολοκαύτωμα. Το ίδιο είχε γίνει άλλωστε και το 2007 επί Καραμανλή. Ουδόλως είχε επιδράσει η τότε κυβερνητική ανεπάρκεια στην κρίση των πολτών.
Ο δεύτερος λόγος είναι βαθύτερος και οφείλεται στην γενικευμένη αδιαφορία που έχει κατακτήσει και διαβρώνει το κοινωνικό σώμα.
Φυσικά προείπαμε, τα ανωτέρω είναι πρώτες εντυπώσεις και δεν προσφέρονται για ασφαλή και ολοκληρωμένα συμπεράσματα, ωστόσο αποτελούν ενδείξεις οι οποίες εναρμονίζονται με την καθημερινή παρατήρηση.
Τελευταία αναλαμπή του λαού που βρέθηκε εν εγρηγόρσει και απαίτησε, ήταν η εποχή των πλατειών. Με λάθος κατανόηση των αιτιών και εξ αυτού λάθος αιτήματα, με λάθος εχθρούς και λάθος λύσεις, απέδωσε σε λάθος εκπροσώπους την εντολή εκπροσώπησης. Πάντως συνεγέρθη ως συλλογική οντότητα, ξεφεύγοντας από τον μικρόκοσμο της ιδιώτευσης.
Η ηχηρή διάψευση των ελπίδων που είχε εναποθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ, έφερε ένα νέο κύκλο βαθύτερης ιδιώτευσης, ένα λίμνασμα στο οποίο χαρακτηριστικά είναι η απογοήτευση, η απάλειψη κάθε ελπίδας και εν τέλει η αδιαφορία για τα κοινά. Η συνειδητοποίηση ότι τους κορόιδεψε (έστω και γιατί δεν έκανε το γάιδαρο να πετάξει), παρέλυσαν τα ανακλαστικά του κοινωνικού σώματος. Αυτό κατέφυγε στο πεσιμιστικό «όλοι ίδιοι είναι», και καθάρισε.
Ένα επίσης μέρος του κοινού παραμένει προσκολλημένο στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή κατάπιε αμάσητη τη προπαγάνδα ότι πτωχεύσαμε επειδή οι προηγούμενοι «έκλεψαν τα λεφτά και εξ αυτού κατέστρεψαν τη χώρα». Πολύ φυσικό, καθώς η απλοϊκότητα της εξήγησης ήταν η μόνη που μπορούσαν να αφομοιώσου.
Βοήθησε σε αυτό και η λαϊκιστική τηλεοπτική δημοσιογραφία, η οποία έγραψε τη δική της μαύρη σελίδα και έχει τη δική της ευθύνη για την έκρηξη της ατεκμηρίωτης λαϊκής οργής. Φιλοξενούσε στα πάνελ και τα παράθυρα, όχι νηφάλιους πανεπιστημιακούς καθηγητές και ειδικούς οικονομολόγους που μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση της κατάστασης, αλλά πολιτικούς της κακιάς ώρας, κατ’ επιλογή τους πλέον θορυβώδεις, που προσόν τους δεν ήταν η οικονομική γνώση αλλά οι φωνασκίες που δημιουργούσαν τζέρτζελο και ανέβαζαν την τηλεθέαση. Τι γνώμη να αποκτήσει ο αμύητος στα οικονομικά πολίτης, όταν εκπομπή που βρίσκεται στην πρωτοκαθεδρία της πρωινής ζώνης, τις ημέρες του πρώτου μνημονιακού σοκ, είχε «ζωνάρι» στην οθόνη με τη φράση «φέρτε πίσω τα κλεμμένα»; «Χρεοκοπήσαμε γιατί τα έκλεψαν και τα πήγαν στην Ελβετία», συμπέραινε ο πολίτης – μια φράση που ο γράφων την έχει ακούσει άπειρες φορές από καθημερινούς ανθρώπους
Όποιος παρακολούθησε την τελευταία ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή μέσω facebook , καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα. Η πλειοψηφία αυτών που σχολίαζαν υποστήριζε τον κ. Τσίπρα έχοντας ως κύριο επιχείρημα «να μην γυρίσουν αυτοί που τα έφαγαν»!
Η αντιπολίτευση, βασικά ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, έχουν πολλή δουλειά να κάνουν, προκειμένου να άρουν τόσο την κοινωνική απάθεια, όσο και την εσφαλμένη γνώση για τις αιτίες της χρεοκοπίας. Το να αρκούνται - μόνο- σε κατηγορίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε χειρότερα, δεν αρκεί. Το γνωρίζει ο κόσμος από την τσέπη του.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου