Του Τάσου Ευαγγελίου
Είναι η τελευταία ΔΕΘ του Αλέξη Τσίπρα ως Πρωθυπουργού και το γνωρίζει εν τούτοις εμφανίσθηκε να παρουσιάζει ένα πρόγραμμα υποσχέσεων και παροχών τετραετίας επιχειρώντας να εγκλωβίσει την επόμενη κυβέρνηση στον φαύλο κύκλο των υπερπλεονασμάτων που ο ίδιος και ο κυβερνητικός του εταίρος έχουν υπογράψει δεσμεύοντας το μέλλον της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι εξαγγελίες του, με εξαίρεση κάποιες προσλήψεις, έχουν έναρξη
το 2019 και αφού όπως ο ίδιος επιβεβαίωσε συνεννοηθεί με τους δανειστές, ειδικά σε ό,τι αφορά το θέμα των συντάξεων, προκειμένου να λάβει πράσινο φως τη στιγμή που διατράνωνε το τέλος της... επιτροπείας.
Το σύνολο των προτάσεών του βασίζονται στα υπερπλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί μέχρι το 2022 και επί της ουσίας στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία δημιουργώντας έναν βρόγχο γύρω από την ανάπτυξη, ενώ η πρόθεσή του να προνομοθετήσει και να συμπεριλάβει τις έωλες υποσχέσεις στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί τον Οκτώβριο δείχνει ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα.
Στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να πατήσει σε δύο βάρκες και να αποφύγει αφενός να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με τους δανειστές που καταφθάνουν, συνοδευόμενοι και από εκπροσώπους του ΔΝΤ, στην Αθήνα για τον πρώτο μεταμνημονιακό έλεγχο, αφετέρου να αναδείξει ένα αριστερό κοινωνικό πρόσωπο που όμως στηρίζεται πάνω στην αφαίμαξη των τριών τελευταίων ετών.
Το σύνολο των υποσχέσεών του για ελαφρύνσεις βασίζονται σε ένα πλεόνασμα που φέτος έχει υπερβεί κάθε φαντασία δεδομένου ότι στέγνωσε τελείως την αγορά μέσα από τη σκληρή φορολογία, ειδικά των τελευταίων ετών. Και αυτό τη στιγμή κατά την οποία, πέραν των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κάθε οικονομολόγος εντός και εκτός συνόρων, κρούει τον κώδων του κινδύνου επισημαίνοντας πως είναι αδύνατον να συνεχισθεί επί μακρόν η επίτευξη τέτοιων υπερπλεονασμάτων.
Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι μέσα στα σχεδόν τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας τα χρέη των επιχειρήσεων και των φορολογουμένων εκτινάχθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη. Μάλιστα υπολογίζεται, και είδε το φως της δημοσιότητας, ότι επί του συνόλου των χρεών που δημιουργήθηκαν τα χρόνια της κρίσης το 70% προέκυψε τους 44 μήνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, όπως και οι κινήσεις που θα γίνουν το αμέσως προσεχές διάστημα, είναι προεκλογικές και έχουν ως μοναδικό γνώμονα τη μείωση της διαφοράς στις δημοσκοπήσεις μέσα από ενέργειες όπως η προνομοθέτηση παροχών για το 2019.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν καταλήξει στο σχεδιασμό του προσεχούς τετραμήνου. Πόλωση, διχασμός και παροχές. Στόχος η συσπείρωση ενός ποσοστού γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ και η δημιουργία ενός δίπολου που θα ωφελήσει στην παρούσα φάση τον Αλέξη Τσίπρα σε βάρος των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στο πλαίσιο αυτό θα αναλάβουν δράση τα στελέχη που ασχολούνται με τη συκοφάντηση βάζοντας, για μια ακόμη φορά στο παιχνίδι και τη Δικαιοσύνη.
Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι στον ανασχηματισμό υπήρξαν κάποιες εκπλήξεις που δεν ήταν η Κατερίνα Παπακώστα ούτε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, αλλά ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης που αντικατέστησε τον Σταύρο Κοντονή.
Ουδείς γνωρίζει προς το παρόν ποια ήταν τα λάθη του πρώην υπουργού. Βρέθηκε όμως τελικά στο περιθώριο με τους νόμους του μάλιστα να ξηλώνονται, παρότι κατά τον ίδιο αποτελούσαν «κυβερνητική απόφαση».
Τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης θα δείξουν ή θα αποδείξουν τι ακριβώς θα συμβεί. Επί της ουσίας πάντως η πόλωση και η συκοφαντία βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όπως και ο διχαστικός λόγος περί... ακροδεξιάς και «αντιδεξιού μετώπου»
Αυτό δείχνει να βρίσκει ανταπόκριση σε μια μερίδα ψηφοφόρων που όμως δεν φαίνεται να ξεπερνούν αριθμητικά τα ποσοστά που ήδη καταγράφονται στις πρώτες δημοσκοπήσεις και αποτυπώνονται σε μια αναιμική άνοδο της συσπείρωσης και κατ επέκταση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως και αν έχει οι εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρας για τον υποκατώτατο μισθό, τις ασφαλιστικές εισφορές τη φορολογία, τη μείωση του ΦΠΑ και του ΕΝΦΙΑ, περνούν σχεδόν απαρατήρητες αφού ουδείς αναμένει δραματικές αλλαγές άμεσα.
Ως προς το θέμα των συντάξεων οι πιέσεις των δανειστών φαίνεται πως για μια ακόμη φορά έπιασαν τόπο με τον πρωθυπουργό να περιγράφει απλά μέτρα που θα ληφθούν το προσεχές διάστημα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μη δει τη Δευτέρα τα ομόλογα να εκτινάσσονται και το Χρηματιστήριο να καταρρέει.
Είναι η τελευταία ΔΕΘ του Αλέξη Τσίπρα ως Πρωθυπουργού και το γνωρίζει εν τούτοις εμφανίσθηκε να παρουσιάζει ένα πρόγραμμα υποσχέσεων και παροχών τετραετίας επιχειρώντας να εγκλωβίσει την επόμενη κυβέρνηση στον φαύλο κύκλο των υπερπλεονασμάτων που ο ίδιος και ο κυβερνητικός του εταίρος έχουν υπογράψει δεσμεύοντας το μέλλον της χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό πως οι εξαγγελίες του, με εξαίρεση κάποιες προσλήψεις, έχουν έναρξη
το 2019 και αφού όπως ο ίδιος επιβεβαίωσε συνεννοηθεί με τους δανειστές, ειδικά σε ό,τι αφορά το θέμα των συντάξεων, προκειμένου να λάβει πράσινο φως τη στιγμή που διατράνωνε το τέλος της... επιτροπείας.
Το σύνολο των προτάσεών του βασίζονται στα υπερπλεονάσματα που έχουν συμφωνηθεί μέχρι το 2022 και επί της ουσίας στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία δημιουργώντας έναν βρόγχο γύρω από την ανάπτυξη, ενώ η πρόθεσή του να προνομοθετήσει και να συμπεριλάβει τις έωλες υποσχέσεις στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα κατατεθεί τον Οκτώβριο δείχνει ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα.
Στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να πατήσει σε δύο βάρκες και να αποφύγει αφενός να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με τους δανειστές που καταφθάνουν, συνοδευόμενοι και από εκπροσώπους του ΔΝΤ, στην Αθήνα για τον πρώτο μεταμνημονιακό έλεγχο, αφετέρου να αναδείξει ένα αριστερό κοινωνικό πρόσωπο που όμως στηρίζεται πάνω στην αφαίμαξη των τριών τελευταίων ετών.
Το σύνολο των υποσχέσεών του για ελαφρύνσεις βασίζονται σε ένα πλεόνασμα που φέτος έχει υπερβεί κάθε φαντασία δεδομένου ότι στέγνωσε τελείως την αγορά μέσα από τη σκληρή φορολογία, ειδικά των τελευταίων ετών. Και αυτό τη στιγμή κατά την οποία, πέραν των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κάθε οικονομολόγος εντός και εκτός συνόρων, κρούει τον κώδων του κινδύνου επισημαίνοντας πως είναι αδύνατον να συνεχισθεί επί μακρόν η επίτευξη τέτοιων υπερπλεονασμάτων.
Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι μέσα στα σχεδόν τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας τα χρέη των επιχειρήσεων και των φορολογουμένων εκτινάχθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη. Μάλιστα υπολογίζεται, και είδε το φως της δημοσιότητας, ότι επί του συνόλου των χρεών που δημιουργήθηκαν τα χρόνια της κρίσης το 70% προέκυψε τους 44 μήνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, όπως και οι κινήσεις που θα γίνουν το αμέσως προσεχές διάστημα, είναι προεκλογικές και έχουν ως μοναδικό γνώμονα τη μείωση της διαφοράς στις δημοσκοπήσεις μέσα από ενέργειες όπως η προνομοθέτηση παροχών για το 2019.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν καταλήξει στο σχεδιασμό του προσεχούς τετραμήνου. Πόλωση, διχασμός και παροχές. Στόχος η συσπείρωση ενός ποσοστού γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ και η δημιουργία ενός δίπολου που θα ωφελήσει στην παρούσα φάση τον Αλέξη Τσίπρα σε βάρος των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Στο πλαίσιο αυτό θα αναλάβουν δράση τα στελέχη που ασχολούνται με τη συκοφάντηση βάζοντας, για μια ακόμη φορά στο παιχνίδι και τη Δικαιοσύνη.
Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι στον ανασχηματισμό υπήρξαν κάποιες εκπλήξεις που δεν ήταν η Κατερίνα Παπακώστα ούτε η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, αλλά ο νέος υπουργός Δικαιοσύνης που αντικατέστησε τον Σταύρο Κοντονή.
Ουδείς γνωρίζει προς το παρόν ποια ήταν τα λάθη του πρώην υπουργού. Βρέθηκε όμως τελικά στο περιθώριο με τους νόμους του μάλιστα να ξηλώνονται, παρότι κατά τον ίδιο αποτελούσαν «κυβερνητική απόφαση».
Τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης θα δείξουν ή θα αποδείξουν τι ακριβώς θα συμβεί. Επί της ουσίας πάντως η πόλωση και η συκοφαντία βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όπως και ο διχαστικός λόγος περί... ακροδεξιάς και «αντιδεξιού μετώπου»
Αυτό δείχνει να βρίσκει ανταπόκριση σε μια μερίδα ψηφοφόρων που όμως δεν φαίνεται να ξεπερνούν αριθμητικά τα ποσοστά που ήδη καταγράφονται στις πρώτες δημοσκοπήσεις και αποτυπώνονται σε μια αναιμική άνοδο της συσπείρωσης και κατ επέκταση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως και αν έχει οι εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρας για τον υποκατώτατο μισθό, τις ασφαλιστικές εισφορές τη φορολογία, τη μείωση του ΦΠΑ και του ΕΝΦΙΑ, περνούν σχεδόν απαρατήρητες αφού ουδείς αναμένει δραματικές αλλαγές άμεσα.
Ως προς το θέμα των συντάξεων οι πιέσεις των δανειστών φαίνεται πως για μια ακόμη φορά έπιασαν τόπο με τον πρωθυπουργό να περιγράφει απλά μέτρα που θα ληφθούν το προσεχές διάστημα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μη δει τη Δευτέρα τα ομόλογα να εκτινάσσονται και το Χρηματιστήριο να καταρρέει.
Η σιωπή που θα ακολουθήσει ως προς τις συντάξεις τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο όταν και το θέμα θα επανεξεταστεί δείχνει πως για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση κινήθηκε εκτός γραμμής και αναγκάστηκε να μαζευτεί παρά τις δηλώσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού περί τέλους της ύφεσης και της λιτότητας και επανάκτησης της δημοσιονομικής ανεξαρτησίας.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Από το kostasxan
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου