Μια οικογένεια από την Αθήνα είχε ένα παιδί που για τρία χρόνια ήταν χαμένο κατά την περιπέτεια της αποστολής ελληνικού στρατού στην Ρωσία (1919).
Παρ’ όλες τις προσπάθειες και ενέργειες που έκαναν, δεν έμαθαν αν ήταν ζωντανός ή είχε πεθάνει. Όταν τους είπαν ότι ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς μπορεί να τους δώσει πληροφορία για το θέμα που τους απασχολούσε, πήγαν στην εκκλησία και του είπαν τον
πόνο τους.
Και τότε Άγιος Νικόλαος τους είπε:
– Ελάτε αύριο και θα σας πω.
Ο Άγιος Νικόλαος όταν είχε τέτοια θέματα έκανε εκτεταμένη προσευχή σχεδόν για ολόκληρο το βράδυ.
Έτσι, την επόμενη μέρα, η οικογένεια του χαμένου στρατιώτη πήγε με μεγαλη αγωνία να τον συναντήσει και να τον ακούσει τι θα τους πει. Και τότε ο Άγιος Νικόλαος τους είπε:
– Το παιδί σας ζει! Στο τέλος της εβδομάδας θα πάρετε γράμμα, και τον άλλο μήνα θα το δείτε να έρχεται!
Παρ’ όλες τις προσπάθειες και ενέργειες που έκαναν, δεν έμαθαν αν ήταν ζωντανός ή είχε πεθάνει. Όταν τους είπαν ότι ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς μπορεί να τους δώσει πληροφορία για το θέμα που τους απασχολούσε, πήγαν στην εκκλησία και του είπαν τον
πόνο τους.
Και τότε Άγιος Νικόλαος τους είπε:
– Ελάτε αύριο και θα σας πω.
Ο Άγιος Νικόλαος όταν είχε τέτοια θέματα έκανε εκτεταμένη προσευχή σχεδόν για ολόκληρο το βράδυ.
Έτσι, την επόμενη μέρα, η οικογένεια του χαμένου στρατιώτη πήγε με μεγαλη αγωνία να τον συναντήσει και να τον ακούσει τι θα τους πει. Και τότε ο Άγιος Νικόλαος τους είπε:
– Το παιδί σας ζει! Στο τέλος της εβδομάδας θα πάρετε γράμμα, και τον άλλο μήνα θα το δείτε να έρχεται!
Και πράγματι, όπως το είπε, έτσι και έγινε! Γι’ αυτό και όλη μαζί η οικογένεια πήγε στον ναό για να τον ευχαριστήσει, να τον πάει στο σπίτι τους, για να τους ευλογήσει και να του κάνουν τον τραπέζι. Από την χαρά και τον ενθουσιασμό τους μόνο που δεν τον σήκωσαν στα χέρια.
Διασκευή από το βιβλίο, “Ο Παπά-Νικόλαος Πλανάς”, του εκδοτικού οίκου Αστήρ.
Από το pemptousia
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου