Για τους άνετα οικονομικά Βικτοριανούς, υπήρχαν λίγα πράγματα που τους εξόργιζαν. Όπως για παράδειγμα, ένα καμπυλωτό αγγούρι.
Στα τραπέζια τους, έμπαιναν μόνο τα ευχάριστα αισθητικά αγγούρια, ενώ τα στραβά, πετόντουσαν στα γουρούνια. Επίσης, τα ίσια αγγούρια αποδείχτηκαν καλύτερα για τις
λεπτές φέτες που έβαζαν στο βασικό σνακ της ώρα του τσαγιού βασιλικού: το σάντουιτς αγγουριού. Αλλά η καλλιέργεια αγγουριών δεν ήταν πάντα εύκολη. Παράγοντες όπως η υγρασία ή η κακή επικονίαση, μπορούσαν να προκαλέσουν καμπύλες στα νέα αγγούρια.
Ένας άνθρωπος όμως δεν ήταν διατεθειμένος να αφήσει τη φύση να βάλει το χέρι της στο σχήμα των αγγουριών. Ο μηχανικός George Stephenson, γνωστός και ως "Πατέρας του Σιδηρόδρομου" για την εργασία του με τις πρώτες βρετανικές ατμομηχανές, ήταν ένθερμος κηπουρός. Είχε επιτυχία καλλιεργώντας πεπόνια, σταφύλια και πεύκα, αλλά δυσκολευόταν να καλλιεργήσει ίσια αγγούρια. Απογοητευμένος, δημιούργησε στο εργοστάσιο του στο Νιούκασλ την πρώτη συσκευή ισιώματος αγγουριών.
Η συσκευή ήταν σχετικά απλή: Ήταν ένας γιγαντιαίος γυάλινος σωλήνας με ένα μικρό άνοιγμα στην κορυφή. Μόλις άρχιζε το αγγούρι να μεγαλώνει, οι κηπουροί έπρεπε να βάλουν την κληματσίδα μέσα στη μικρή τρύπα, έτσι ώστε το αγγούρι να κρέμεται κάθετα μέσα στο τεράστιο -φαλλικό- διαφανές στήριγμα.
Η συσκευή έγινε δημοφιλής μεταξύ των κορυφαίων κηπουρών -ίσως χρησιμοποιήθηκε και σε αγώνες αγγουριού. Αλλά ήταν ακριβή, απαιτούσε εργατικό δυναμικό και ίσως, δεν ήταν εξ ολοκλήρου απαραίτητη. Τελικά, αντικαταστάθηκε από την κάθετη καλλιέργεια και τις ποικιλίες αγγουριού με τη λιγότερη καμπυλότητα, που χρησιμοποιούμε σήμερα.
Παρόλο που το ίσιωμα των αγγουριών μπορεί σήμερα να έχει εξαφανιστεί, η ζήτηση για ίσια αγγούρια όμως όχι. Μέχρι το 2008, οι κανονισμοί της Ε.Έ. απαιτούσαν όλα τα αγγουριά κατηγορίας Ι που πωλούνται να είναι "πρακτικά ίσια" και να "έχουν καμπύλη όχι περισσότερο από 1/10".
από: atlas obscura
Από το 3otiko
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου